Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Legionowie

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 sierpnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Kosiński

Protokolant: Marta Czapska

w obecności oskarżyciela Prokuratora Moniki Kobryś

po rozpoznaniu dnia 24 sierpnia 2015 r. na rozprawie w Legionowie sprawy :

J. S. , syna M. i H. z d. B. , ur. (...) w miejscowości G.

oskarżonego o to, że :

W dniu 17 listopada 2014 roku około godziny 16:00 w miejscowości S. ul. (...) , woj. (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny w postaci samochodu marki M. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości alkomat I 1,00 mg/l , II 1,07 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu , przy czym podejrzany dopuścił się zarzucanego mu czynu przed upływem 5 lat od odbycia co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

to jest o czyn z art. 178a § 1 i 4 k.k. wz. z art. 64 § 1 k.k. w zb. z art. 11 § 2 k.k.

1.  Oskarżonego J. S. w ramach zarzucanego mu czynu uznaje za winnego tego , że w dniu 17 listopada 2014 roku około godziny 16:00 w miejscowości S. ul. (...) , woj. (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny -samochodu marki M. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości I badanie 1,00 mg/l , II badanie 1,07 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuściła się będąc uprzednio prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Ciechanowie z 07 kwietnia 2009 r. sygn. akt II K 126/09 za czyn z art. 178a § 1 k.k. to jest popełnienia czynu z art. 178a § 1 i 4 k.k. i za to na podstawie art. 178a § 1 i 4 k.k. skazuje , zaś na podstawie art. 178a § 4 k.k. wymierza mu karę 10 ( dziesięciu ) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  Na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego J. S. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 9 ( dziewięciu ) lat ;

3.  Na podstawie art. 49 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. zasądza od oskarżonego J. S. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 1000 ( jeden tysiąc ) złotych;

4.  Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego J. S. w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 1071/14

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 17 listopada 2014 r. około godziny 16.00 w miejscowości S. na drodze (...) woj. (...) poruszający się radiowozem oznakowanym Policjant sierż. szt. T. M. zatrzymał do kontroli drogowej samochód marki M. (...) o nr rej. (...), którego kierowca wcześniej na ul. (...) uderzył w odrodzenie posesji.

W trakcie kontroli drogowej ustalono iż samochodu marki M. (...) o nr rej. (...) prowadził J. S. .

J. S. został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. J. S. miał w pierwszej próbie wykonanej w dniu 17 listopada 2014 r. o godzinie 15:40 stężenie 1,00 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, w drugiej próbie wykonanej w dniu 17 listopada 2014 r. o godzinie 15:44 stężenie 1,07 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu .

Alkometr , którym wykonano badanie , zaopatrzony był w aktualne w chwili badania świadectwo wzorcowania ( k. 5 ) .

Wyrokiem z dnia 07 kwietnia 2009 r. sygn. akt II K 126/09 Sąd Rejonowy w Ciechanowie II Wydział Karny skazał oskarżonego J. S. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz wymierzy środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w na okres 3 lat za czyn z art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. ( k. 25 ) . Oskarżony J. S. karę pozbawienia wolności orzeczoną tym wyrokiem odbył w okresie od 08 lipca 2010 r. do 08 października 2010 r. ( k. 53 ) .

J. S. ma ukończone 50 lata jest żonaty , posiada na utrzymaniu żonę i 3 dzieci , pracuje dorywczo i uzyskuje dochód 1000 zł , był karany ( k. 26-27 ) , nie leczy się psychiatrycznie ani odwykowo .

Sąd powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie następujących dowodów : zeznań świadka T. M. ( k. 29v i k. 59 ) , protokołu zatrzymania osoby ( k. 3 ) , protokołu użycia urządzenia kontrolno - pomiarowego ( k. 4 ) , świadectwa wzorcowania ( k. 5 ) , protokołu oględzin ( k. 7) , szkicu miejsca wypadku drogowego ( k. 8 ) , karty karnej ( k. 13-14 ) , odpisów wyroków ( k. 22, k. 23 i k. 25 ) , karty karnej ( k. 26-27 ) , danych osobo-poznawczych ( k. 30 ) i informacji z systemu Neo-Sad ( k. 51-54 ).

J. S. stanął pod zarzutem , iż w dniu 17 listopada 2014 roku około godziny 16:00 w miejscowości S. ul. (...) , woj. (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny w postaci samochodu marki M. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości alkomat I 1,00 mg/l , II 1,07 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu , przy czym podejrzany dopuścił się zarzucanego mu czynu przed upływem 5 lat od odbycia co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne to jest popełnienia czynu z art. 178a § 1 i 4 k.k. wz. z art. 64 § 1 k.k. w zb. z art. 11 § 2 k.k..

Oskarżony J. S. podczas postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień ( k. 19 ) .

Oskarżony J. S. nie stawił się na rozprawę w dniu 24 sierpnia 2015 r. będąc prawidłowo powiadomionym przez awizację o terminie ( k. 55 i 56 ) , dlatego Sąd prowadził postępowanie w trybie art. 479 § 1 k.p.k. w zw. z art. 32 ustawy z dnia z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw ( Dz.U. z 2013 r. , Nr 1247 ze zm. ) i wydał wyrok zaoczny .

Sąd dał więc wiarę zeznaniom świadka T. M. jako jasnym dokładnym , spójnym , logicznym oraz korespondującym z całością materiału dowodowego zebranego w sprawie w tym z protokołem użycia urządzenia kontrolno-pomiarowego ( k. 4 ) i protokołem zatrzymania osoby ( k. 3 ) .

Z zeznań świadka T. M. wynika jaki przebieg miała kontrola drogowa samochodu marki M. (...) o nr rej. (...) i co było jej powodem. W swoich zeznaniach świadek T. M. wskazał iż w dniu 17 listopada 2014 r. w miejscowości S. na drodze (...) woj. (...) zatrzymał do kontroli drogowej samochód marki M. (...) o nr rej. (...), którego kierowca wcześniej na ul. (...) uderzył w odrodzenie posesji. Kierującym tym pojazdem okazał się J. S.. Samochód ten posiadał ślady uszkodzeń , a od kierującego wyczuwalna była woń alkoholu. Wobec powyższego oskarżonego przewieziono do Komisariatu Policji w W. cele przebadania na urządzeniu kontrolno - pomiarowy - pierwsze badanie 1,00 mg/l alkoholu wydychanego powietrza, w drugiej badanie 1,07 mg/l alkoholu wydychanego powietrza. Ustalono również że oskarżony J. S. nie posiada uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi ( k. 29v i k. 59 ) .

Sąd dał w pełni wiarę dowodom z dokumentów , w szczególności protokołowi użycia urządzenia kontrolno-pomiarowego ( k. 4 ) i protokołowi zatrzymania osoby ( k. 3 ) , albowiem dokumenty powyższe zostały sporządzone przez funkcjonariuszy publicznych , nie zainteresowanych rozstrzygnięciem w sprawie , a zatem nie mających logicznego powodu , by przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy w dokumentach . Brak jest na tych dokumentach jakichkolwiek śladów podrobienia bądź przerobienia .

Sąd dał ponadto wiarę wszystkim ujawnionym na rozprawie dokumentom. Ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Oskarżony J. S. w ramach zarzucanego mu czynu został uznany za winnego tego , że w dniu 17 listopada 2014 roku około godziny 16:00 w miejscowości S. ul. (...) , woj. (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny -samochodu marki M. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości I badanie 1,00 mg/l , II badanie 1,07 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuściła się będąc uprzednio prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Ciechanowie z 07 kwietnia 2009 r. sygn. akt II K 126/09 za czyn z art. 178a § 1 k.k. to jest popełnienia czynu z art. 178a § 1 i 4 k.k. .

Przepis art. 178 a § 1 k.k. stanowi , iż karze podlega , kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego , prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym , wodnym lub powietrznym. Występek ten ma charakter umyślny, przy czym samo uruchomienie i prowadzenie pojazdu wymaga zamiaru bezpośredniego, natomiast fakt znajdowania się przez prowadzącego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego może być również objęty zamiarem ewentualnym. W każdym razie niezbędna jest świadomość sprawcy, że może znajdować się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego i godzenie się z tą możliwością. Z treści art. 178 a § 1 k.k. wynika , więc że dla stwierdzenia przesłanek popełnienia przestępstwa wskazanych w tym przepisie konieczne jest spełnienie następujących znamion : po pierwsze sprawca winien prowadzić pojazd mechaniczny , po drugie - prowadzący pojazd musi znajdować się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem innego środka odurzającego , wreszcie po trzecie – pojazd mechaniczny winien być prowadzony w ruchu lądowym , wodnym lub powietrznym.

Natomiast przepis art. 178a § 4 k.k. stanowi, że jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355 § 2 popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w § 1 w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. W przepisie art. 178a § 4 k.k. ustawodawca wprowadza nowy typ kwalifikowany, poprzez wskazanie trzech alternatywnie określonych znamion kwalifikujących. Pierwsze z nich stanowi przypadek recydywy ogólnej jednorodnej - znamieniem wpływającym na zwiększenie zagrożenia karą jest uprzednie prawomocne skazanie za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k., niezależnie od tego, na jaką karę sprawca został skazany, czy była to kara bezwzględna, a jeśli tak - jaką część kary skazany odbył. Ustawodawca nie podaje tu żadnych terminów, a zatem należy przyjąć, iż sprawca czynu z art. 178a § 4 k.k. będzie ponosił taką zaostrzoną odpowiedzialność do momentu zatarcia poprzedniego skazania. Drugim znamieniem przewidzianym przez ustawodawcę jest popełnienie jednego z trzech przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji lub takiego przestępstwa z części wojskowej kodeksu karnego, popełnionych w stanie nietrzeźwości lub odurzenia. Jest to rodzaj recydywy ogólnej niejednorodnej. Kolejnym znamieniem jest popełnienie przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo. Z brzmienia tego przepisu należy przyjąć, iż nie wypełnia znamion przestępstwa z art. 178a § 4 k.k. sprawca, wobec którego orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów w związku z popełnieniem wykroczenia. Orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów przewidziane w art. 42 k.k.. może nastąpić tylko w razie popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. W pewnym zakresie może wystąpić zbieg dwóch znamion kwalifikujących (jeżeli sprawca został prawomocnie skazany za przestępstwo wskazane w art. 178a § 4 k.k. i został wobec niego zastosowany środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów) ( za Marek Mozgawa (red.), Magdalena Budyn-Kulik, Patrycja Kozłowska-Kalisz, Marek Kulik komentarz do art. 178a kodeksu karnego )

Należy stwierdzić iż, wszystkie wyżej wskazane w art. 178 a § 1 k.k. przesłanki zostały spełnione w sytuacji będącej przedmiotem niniejszego postępowania .

Po pierwsze niewątpliwym jest iż oskarżony J. S. poruszał się pojazdem mechanicznym. Kierował bowiem w dniu 17 listopada 2014 roku pojazdem mechanicznym -samochodem marki M. (...) o nr rej. (...). Fakt ten wynika wprost iż jasnych i dokładnych zeznań świadka : T. M. ( k. 29v i k. 59 ) .

Po drugie w ocenie Sądu nie ma wątpliwości , iż oskarżony w chwili popełnienia czynu zabronionego znajdował się w stanie nietrzeźwości . Zgodnie z treścią art. 115 § 16 k.k. stan nietrzeźwości zachodzi, gdy: zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Oskarżony J. S. po zatrzymaniu przez Policję został poddany badaniu alkometrem. Badanie to wykazało, iż w wydychanym przez oskarżonego powietrzu znajdował się alkohol w ilości niedozwolonej do prowadzenia jakichkolwiek pojazdów tj. w wysokości 1,07 mg/l miligrama alkoholu etylowego w jednym decymetrze sześciennym wydychanego powietrza ( II próba badania – k. 4 ) . W konsekwencji należy przyjąć , iż stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego znacznie przewyższało dolną granicę stanu nietrzeźwości .

Została w omawianej sytuacji również spełniona trzecia przesłanka. Oskarżony kierował pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym . Oskarżony J. S. kierował bowiem w dniu 17 listopada 2014 roku pojazdem mechanicznym -samochodem marki M. (...) o nr rej. (...) na ul. (...) i na drodze nr (...) w miejscowości S. woj. (...) . Należy zauważyć , iż dla przestępstwa określonego w art. 178a § 1 k.k. nie jest znamienne prowadzenie pojazdu mechanicznego po drodze publicznej. Wystarczające jest prowadzenie go w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego w jakiejkolwiek strefie ruchu, to jest w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym ( tak Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie , II AKa 131/04 KZS 2004/9/35 ). W powyższym przypadku ul. (...) i droga nr (...) w miejscowości S. po której oskarżony J. S. kierował pojazdem mechanicznym - samochodem marki M. (...) o nr rej. (...) jest drogą publiczną określoną w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych ( tekst jedn. Dz. U. z 2004 r., Nr 204, poz. 2086 z późn. zm. ) .

Ponadto w dniu 17 listopada 2014 r. oskarżony J. S. kierował pojazdem mechanicznym samochodem osobowym M. (...) o nr rej. (...) będą w stanie nietrzeźwości będąc uprzednio prawomocnie skazany wyrokiem z dnia 07 kwietnia 2009 r. sygn. akt II K 126/09 Sąd Rejonowy w Ciechanowie II Wydział Karny skazał na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. ( k. 25 ) . Oskarżony J. S. karę pozbawienia wolności orzeczoną tym wyrokiem odbył w okresie od 08 lipca 2010 r. do 08 października 2010 r. ( k. 53 ) . Zgodnie z art. 107 § 1 k.k. zatarcie skazania kary pozbawienia wolności orzeczone tym wyroku nastąpi 09 października 2020 r. .

Tym samym oskarżony J. S. wypełnił wszystkie znamiona czynu z art. 178a § 4 k.k.. Oskarżony J. S. był bowiem wcześniej prawomocnie skazany prawomocnym wyrokiem z dnia 07 kwietnia 2009 r. sygn. akt II K 126/09 Sąd Rejonowy w Ciechanowie II Wydział Karny którym został skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. Należy wskazać iż oskarżony J. S. przyznał się do popełnienia tego czynu ( k. 19 ) .

Natomiast przepis art. 64 § 1 k.k. stanowi iż jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. W ujęciu art. 64 § 1 k.k. recydywa szczególna w typie podstawowym zachodzi, gdy sprawca, skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności, w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary, umyślnie popełnia przestępstwo podobne do tego, za które był już skazany. Treść tego przepisu nie pozostawia żadnej wątpliwości, że podstawą zakwalifikowania czynu jako popełnionego w warunkach recydywy szczególnej nie może być skazanie za przestępstwo nieumyślne, ale może to być przestępstwo z winy kombinowanej umyślno-nieumyślnej, w którym czyn zabroniony popełniony jest umyślnie a nieumyślność dotyczy jedynie jego następstwa ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 listopada 2002 r., V KKN 404/01, Orz. Prok. i Pr. 2003, nr 3 ).

W ocenie Sądu oskarżony J. S. nie odpowiada w warunkach art. 64 § 1 k.k. . Wyrokiem z dnia 07 kwietnia 2009 r. sygn. akt II K 126/09 Sąd Rejonowy w Ciechanowie II Wydział Karny skazał J. S. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. ( k. 25 ) . Oskarżony J. S. karę pozbawienia wolności orzeczoną tym wyrokiem odbył w okresie od 08 lipca 2010 r. do 08 października 2010 r. ( k. 53 ) . Natomiast wyrokiem z dnia 18 czerwca 2009 r. sygn. akt II K 435/09 Sąd Rejonowy w Ciechanowie II Wydział Karny skazał J. S. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności za z art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. ( k. 27 ) . Oskarżony J. S. karę pozbawienia wolności orzeczoną tym wyrokiem odbył w okresie od 08 października 2010 r. do 20 maja 2011 r. ( k. 54 ). Czyn z art. 244 k.k. za który J. S. został skazany w/w wyrokiem nie jest jednak czynem podobnym do czynu z art. 178a § 1 i 4 k.k. opisanego w pkt. 1 wyroku .

Z tych względów zarówno okoliczności sprawy , jak i wina oskarżonego J. S. co do popełnienia przez niego czynu z art. 178a § 1 i 4 k.k. opisanego w pkt. 1 wyroku nie budzą wątpliwości.

Wymierzając oskarżonemu J. S. karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jaki i łagodzące.

Niewątpliwą okolicznością obciążającą jest duży stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego J. S. czynu przejawiający się charakterze naruszonego przez oskarżonego dobra oraz okoliczności działania oskarżonego. Oskarżony narażał bowiem zarówno bezpieczeństwo ruchu drogowego ( albowiem co jest notoryjne wiadomo , w stanie nietrzeźwości postrzeganie i prawidłowe reagowanie na sytuację drogowe jest w znacznym stopniu utrudnione ) , a także innych uczestników ruch drogowego , przede wszystkim pieszych. Nadto jako okoliczność obciążającą Sąd przyjął wysoką nagminność przestępstw popełnianych przez sprawców w stanie nietrzeźwości, co winno się spotkać z właściwą i surową represją karną . Ponadto oskarżony J. S. był już karany ( k. 26- 27 ) .

W powyższej sprawie Sąd nie stwierdził istnienia wobec oskarżonego J. S. okoliczności łagodzących .

Orzekając o karze Sąd wymierzył oskarżonemu J. S. : za czyn opisany w pkt. 1 stanowiący przestępstwo z art. 178a § 1 i 4 k.k. na podstawie art. 178a § 4 k.k. karę 10 ( dziesięciu ) miesięcy pozbawienia wolności.

Orzekając wobec oskarżonego J. S. kare 10 ( dziesięciu ) miesięcy pozbawienia wolności spełnia bowiem wymogi zarówno prewencji indywidualnej jak i generalnej, a także odpowiada stopniowi zawinienia i społecznej szkodliwości czynu. Winna spełnić wobec oskarżonego J. S. funkcję wychowawczą i powstrzymać go w przyszłości od popełnienia podobnych czynów. Zawieszenie w powyższym przypadku kary pozbawienia wolności nie spełniło by funkcji prewencji indywidualnej , ani wychowawczej wobec oskarżonego J. S. . Ponadto zgodnie z treścią art. art. 69 § 4 k.k. wobec sprawcy występku o charakterze chuligańskim oraz sprawcy przestępstwa określonego w art. 178a § 4 k.k. sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności w szczególnie uzasadnionych wypadkach. W powyżej sprawie Sąd nie stwierdził istnienia szczególnie uzasadnionych wypadku uzasadniającego zawieszenie orzeczonej kary pozbawienia wolności wobec oskarżonego J. S. . Oskarżony J. S. był już 3 krotnie karany ( k. 26-27 ) . Ponadto u oskarżonego J. S. stwierdzono stężenie aż 1,07 miligrama alkoholu etylowego w jednym decymetrze sześciennym wydychanego powietrza , tym samym kierując w takim stanie w ruchu lądowym pojazdem mechanicznym i przewożąc nim pasażerów stwarzał on bardzo duże zagrożenie . Ponadto biorąc pod uwagę fakt iż oskarżony J. S. był już karany ( k. 26-27 ) , należy przyjąć iż orzekane wcześniej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania nie spełniły wobec niego funkcji wychowawczej i prewencyjnej. Dlatego tylko bezwzględna i surowa kara pozbawienia wolności może skłonić oskarżonego do refleksji nad swoim zachowaniem i powstrzymać go od popełnienia w przyszłości podobnych przestępstw. Kara ta winna spełnić przede wszystkim wobec oskarżonego J. S. funkcję represyjną .

Orzekając wobec oskarżonego J. S. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 9 lat , Sąd postąpił zgodnie z dyspozycją art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. ( czyn został popełniony przed dniem 18 maja 2015 r. ) . Sąd uznał bowiem , iż okres 9 lat jest wystarczający dla spełnienia roli represyjnej wobec oskarżonego. Tylko ten środek karny spełni wobec oskarżonego funkcję prewencyjną i wychowawczą oraz zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Ponadto ten środek karny winien wyeliminować przez okres jego obowiązywania zagrożenie jakie stanowi oskarżony dla innych uczestników ruchu drogowego.

Sąd zobowiązał także oskarżonego J. S. do uiszczenia świadczenia pieniężnego w kwocie 1000 ( jeden tysiąc ) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, co wyczerpało dyspozycje przepisu zawartą w art. 49 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. ( czyn został popełniony przed dniem 18 maja 2015 r. ) .

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i zwolnił oskarżonego J. S. w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych biorąc pod uwagę jego sytuację majątkową .

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł jak w wyroku.