Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Legionowie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 426/23

Uzasadnienie dotyczy całości wyroku

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

P. Ś.

Czyn opisany w pkt 1 (I) wyroku.

Czyn opisany w pkt 2 wyroku

Czyn opisany w pkt 5 (III) wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Czyn opisany w pkt 5 (III) wyroku.

1. Oskarżony P. S. wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie w sprawie sygn. akt II K 866/13 został skazany za występek z art.178a§1kk, wyrok uprawomocnił się w dniu 19.12.2013 r.

2. W dniu 14.03.2023 r. w L. około godz. 23:00 oskarżony prowadził samochód marki M. o francuskim nr rej. (...), będąc pod wpływem środka odurzającego, tj. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy oraz C. (...).

Czyn opisany w pkt 2 wyroku.

3. W dniu 14.03.2023 r. jadąc ulica (...) w L. P. S. nie zastosował się do znaku C-12 „ruch okrężny”, co zwróciło uwagę policjantów mł. asp. M. K. oraz mł. asp. M. T., którzy patrolowali w/w rejon. Funkcjonariusze podjęli decyzję o zatrzymaniu oskarżonego przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych. Jednak na widok radiowozu oskarżony przyspieszył i podjął próbę ucieczki, ostatecznie po wjeździe do J. na ul. (...) zatrzymał pojazd, którym kierował, tj. M. o nr rej. (...).

Czyn opisany w pkt 1 (I) wyroku.

4. Wysiadając z M. P. S. upuścił z dłoni na ziemię zawiniątko foliowe z zawartością białych kryształków, które okazały się środkiem psychotropowym w postaci mefedronu o wadze 0,25 grama netto.

zeznania świadka M. K.

częściowe wyjaśnienia oskarżonego

odpis wyroku

protokół użycie testera narkotykowego

opinia

k.154, 30

k.153, 47-48, 63, 93

k.85-86

k.26

k.70-76

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

P. S.

Czyn opisany w pkt 5 (III) wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. Oskarżony nie prowadził w dniu 14.03.2023 r. samochodu marki M. pod wpływem środka odurzającego.

wyjaśnienia oskarżonego

k.153, 47-48, 63, 93

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1 - 4

zeznania świadka M. K.,

częściowe wyjaśnienia oskarżonego

dowody nieosobowe wymienione w a/o oraz w tabeli 1.1

Sąd uznał za wiarygodne zeznania M. K., ponieważ logicznie korespondują z pozostałymi dowodami, a tym samym są one zgodne z ustalonym w sprawie stanem faktycznym. Także oskarżony nie podważał ich wiarygodności i złożył wyjaśnienia zasadniczo zbierze z w/w dowodem.

Sąd uznał także za w pełni rzetelną, a przez to i wiarygodna opinię wydaną na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej z zakresu badań toksykologicznych. Wprawdzie oskarżony kwestionował wyniki badań, ale nie przedstawił żadnych konkretnych zarzutów. Opinia została sporządzona w oparciu o prawidłowo zabezpieczoną próbkę krwi, przez biegłą sądową I. O., czyli osobę posiadającą niezbędną wiedzę do wydania przedmiotowej opinii.

Prawdziwość, autentyczność i rzetelność sporządzenia pozostałych ujawnionych w sprawie dowodów nieosobowych, nie wzbudziła wątpliwości sądu. Zostały one sporządzone poprawnie, kompleksowo i w sposób zgodny ze standardami rzetelnego postępowania, z tych też względów sąd nie odmówił im wiarygodności, tym bardziej, że żadna ze stron nie zakwestionowała ich rzetelności.

Wprawdzie prokurator wniósł o sporządzenie pisemnego uzasadnienia wyroku w całości, a więc należy domniemywać, że aktualnie ma zarzutu co do poczynionych w sprawie ustaleń, w tym także w zakresie ustaleń co do winy oskarżonego. Jednakże wobec faktu, że nie zostały one sądowi przedstawione, to tym samym sąd nie może się do nich obecnie odnieść.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

wyjaśnienia oskarżonego

Zdaniem sądu, P. S. poprzez wyjaśnienia w tym zakresie, chciał umniejszyć swoją rolę w przebiegu przedmiotowych wydarzeń, przedstawiając je w co najmniej niepełnym obrazie i niejako z wyeliminowanie swojego sprawstwa. Tym samym, wyjaśnienia te miały jedynie na celu uprawdopodobnienie przedstawionej przez oskarżonego wersji zdarzeń. Należy w tym miejscu zwrócić uwagę na to, że gdyby wyjaśnieniom P. S. w całości dać wiarę, to wówczas wyłoniłby się z nich zupełnie niewiarygodny opis stanu faktycznego, z którego by wynikało, że wprawdzie brał on amfetaminę, ale półtora dnia wczesnej przed zatrzymaniem przez policjantów, więc narkotyk ten już nie miał na niego żadnego wpływu. Tym czasem z w/w opinii biegłej sądowej jednoznacznie wynika, że stwierdzone we krwi oskarżonego stężenie amfetaminy oraz C. (...) (tzw. klefedronu) znacząco wpłynęło na zaburzenie jego zdolności psychomotorycznych i właściwej orientacji co do miejsca, czasu i zdarzenia i uniemożliwiało prawidłową i bezpieczną jazdę samochodem Taki wniosek zdaniem sądu wynika także z ogólnej oceny (...) w dniu 14.03.2023 r., który nie tylko nie zastosował się do znaku C-12, nie zatrzymał się do kontroli, ale także chcąc uniknąć zatrzymania, na ulicy (...) nie ustąpił pierwszeństwa kierującej S..

Poza tym oskarżony przekonywał, że policjanci pobrali od niego próbkę moczu, celem przebadania na obecność narkotyków i test wyszedł negatywne, więc pobranie krwi i jej przebadanie było nieuzasadnione i pozbawione podstawy prawnej. P. S. nawet zobowiązał się dołączyć dokument potwierdzający ten fakt, czego jednak nie uczynił. Tym czasem, od oskarżonego pobrano próbkę śliny i po pozytywnym wyniku pobrano w szpitalu próbkę krwi.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1, 2, 5

P. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

1. Przepis art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii penalizuje samo posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych, a w okolicznościach niniejszej sprawy nie ma najmniejszych wątpliwości, że P. S. posiadał mefedron zaliczany do środków psychotropowych. Potwierdził to wynik badania mefedronu testerem narkotykowym (k.26). Z kolei o posiadaniu narkotyków można mówić tylko wtedy, gdy sprawca nimi swobodnie dysponuje i w tym wypadku, w ocenie sądu, bez wątpienia, kryterium to zostało spełnione przez P. S.. Poza tym, oskarżony przyznał się i nie zakwestionował wiarygodności w/w badania.

2. Należy w tym miejscu wskazać, że czynność sprawcza występku z art.178b kk polega na zaniechaniu niezwłocznego zatrzymania pojazdu mechanicznego i kontynuowaniu jazdy. Jest to zatem zachowanie będące połączeniem zaniechania i działania. Dla bytu przestępstwa niezbędne jest aby sprawca miał świadomość wydania polecenia zatrzymania pojazdu mechanicznego, zaniechał niezwłocznego zatrzymania pojazdu i wbrew temu poleceniu kontynuował jazdę. W ocenie sądu, oskarżony swoim działaniem zrealizował wszystkie te znamiona, ponieważ mając świadomość tego, że kierowane jest wobec niego polecenie zatrzymania się, nie uczynił tego i podjął próbę ucieczki, jadąc ulicami (...), co skończyło się wymuszeniem pierwszeństwa kierującej pojazdem S.. Zdaniem sądu nie ma też wątpliwości, że powodem takiego zachowania było to, że P. S. był pod wpływem środka odurzającego, jak również miał przy sobie mefedron i miał pełną świadomości grożącej mu odpowiedzialności karnej za takie czyny.

5. W dniu 14.03.2023 r. w L. oskarżony prowadził pojazd mechaniczny marki M. o nr rej. (...) będąc pod wypływem środka odurzającego w postaci amfetaminy oraz C. (...), będąc uprzednio prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie sygn. akt II K 866/13. Istotne jest to, że oskarżony jest dorosłym człowiekiem i powinien zdawać sobie sprawę z tego, że alkohol osłabił jego koncentrację i zdolność szybkiego reagowania. Decydując się na kierowanie pojazdem mechanicznym będąc pod wpływem środka odurzającego, spowodował on realne zagrożenie w ruchu lądowym i miał przy tym pełną świadomość, że narusza obowiązujące normy prawne, zwłaszcza że był już karany za naruszenie w/w norm prawa karnego. Ta ostatnia okoliczność powoduje także przyjęcie surowszej kwalifikacji prawnej przewidzianej w art.178a§4kk. Ten typ kwalifikowany został określony poprzez wskazanie trzech alternatywnie określonych znamion kwalifikujących. Pierwsze z nich stanowi przypadek recydywy ogólnej jednorodnej - znamieniem wpływającym na zwiększenie zagrożenia karą jest uprzednie prawomocne skazanie za przestępstwo z art.178a§1kk, niezależnie od tego, na jaką karę sprawca został skazany. Ustawodawca nie podaje tu żadnych terminów, a zatem należy przyjąć, że sprawca czynu z art.178a§4kk będzie ponosił taką zaostrzoną odpowiedzialność do momentu zatarcia poprzedniego skazania. Drugim znamieniem jest popełnienie jednego z trzech przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji lub takiego przestępstwa z części wojskowej kodeksu karnego, popełnionych w stanie nietrzeźwości lub odurzenia. Jest to rodzaj recydywy ogólnej niejednorodnej. ( por. M. Budyn-Kulik, P. Kozłowska-Kalisz, M. Kulik, Kodeks karny. Komentarz praktyczny, Oficyna, 2010, wyd. III. Stan prawny: 2010.09.08). P. S. swoim czynem zrealizował te znamiona. Jak zostało już wyżej opisane został on prawomocnie skazany za występek z art.178a§1kk.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1, 2, 5

P. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

1. Czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi i wyczerpuje dyspozycję art. 62 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Sąd wziął pod uwagę takie elementy jak: ilość (0,25 mg) i rodzaj środka (mefedron) oraz jego finalne przeznaczenie, czyli tzw. odurzenie rekreacyjne, na własny użytek oskarżonego.

2. Sąd zmienił opis czyny w ten sposób, aby odzwierciedla wszystkie ustawowe znamiona występku z art.178b kk, czyli w tym przypadku to, że policjanci poruszali się pojazdem mechanicznym, czyli radiowozem.

5. Ustawowe znamię występku z art.178a kk penalizuje m.in. zachowanie kierowcy, który prowadzi pojazd mechaniczny pod wpływem środka odurzającego. Z kolei „środkami odurzającymi (...) są (...) także inne środki, które wywołują stan odurzenia i mogą sprowadzić ujemne skutki dla fizycznego lub psychicznego zdrowia ludzkiego” (uchwała SN (7) z 15.02.1973 r., VI KZP 78/72, OSNKW 1973/5, poz. 57). Z tego też powodu sąd przyjął, że oskarżony był pod wpływem środka odurzającego - substancji psychotropowej w postaci amfetaminy oraz C. (...) (por. Wyrok SN z dnia 20.10.2020 r. III KK 95/20 LEX nr 3277056).

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

-------------

-------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

---------------------------------

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

------------

--------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

--------------------------------------------

☐

1.7.  Uniewinnienie

-----------

--------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

----------------------------------------------------

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. S.

1, 2, 5

2, 5

1

1, 2, 5, 8

3, 6, 9

4, 7

10

Dokonując wyboru kary, spośród wskazanego katalogu kar, sąd uznał za najbardziej adekwatną karę pozbawienia wolności. W tym względzie, sąd miał na uwadze zasadę preferencji kar nieizolacyjnych. Oznacza to, że bezwzględna kara pozbawienia wolności stanowi środek ostateczny ( ultima ratio), po który można sięgnąć tylko wtedy, gdy żadna z wymienionych kar lub żaden środek karny "nie może spełnić celów kary" ( por. uchwała SN z dn.30 X 1979 r., sygn. akt VII KZP 31/77, OSNKW 1979, nr 7, poz. 77). Jednakże orzekając w niniejszej sprawie, sąd doszedł do przekonania, że karą współmierną do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynów popełnionych przez P. S. będzie najsurowszy rodzaj kary, czyli kara pozbawienia wolności. Kara ta winna spełnić swe cele zarówno w zakresie prewencji ogólnej, jak i szczególnej, tj. uświadomić oskarżonemu, że nie ma przyzwolenia i społecznej akceptacji na wyżej opisane zachowanie.

Jako okoliczność łagodzącą należało uwzględnić to, że oskarżony:

- czyściwo przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynu, wyraził skruchę.

Jako okoliczność obciążającą należało uwzględnić to, że oskarżony:

- decydując się na kierowanie pojazdem mechanicznym pod wpływem substancji psychotropowych oraz nie zatrzymując się do kontroli drogowej spowodował realne zagrożenie w ruchu lądowym i miał przy tym pełną świadomość, że narusza obowiązujące normy prawne,

- społeczna szkodliwość czynów zarzucanych oskarżonemu jest tym wyższa, że nie miał on żadnego racjonalnego powodu, aby tego dnia poruszać się samochodem,

- był już wielokrotnie prawomocnie skazywany w tym także za występki z art.244kk, z art.177§1kk, czy też z art.178a§1kk.

W tej sytuacji sąd uznał, że jednostkowe kary pozbawienia wolności 2 miesięcy, 10 miesięcy oraz 10 miesięcy i kara łączna roku i czterech miesięcy spełni pokładane cele i będzie adekwatna do w/w ustaleń.

Stosownie do dyspozycji art.42§1a pkt 1 kk oraz art.42§3kk sąd orzekł także wobec oskarżonego obligatoryjny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych przez okres 3 lat oraz dożywotnio i łącznie również dożywotnio. Zgodnie z treścią w/w przepisu sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio w razie popełnienia przestępstwa określonego w art.178a§4kk. W tym zakresie ustawodawca nie pozostawił sądowi możliwości samodzielnego określenia czasu obowiązywania w/w zakazu.

Na podstawie art.43a§2kk oraz art.43a§3kk zasądzono dwukrotnie świadczenie pieniężne w najniższych ustawowych kwotach tj. 5000 zł oraz 10.000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Na podstawie art.70 ust.2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono obligatoryjny przepadek mefedronu, przez jego zniszczenie.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

--------

---------

--------

-------------------------

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

-------------------------------------------------

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

13

Uwzględniając sytuacje materialną P. S., który swoje dochody określił na kwotę 3.000 zł, sąd obciążył go częściowymi kosztami sadowymi w wysokości 1.000 zł, a w pozostałym zakresie obciąż nimi Skarb Państwa.

1.1Podpis