Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Legionowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Kosiński

Protokolant: Bożena Oblińska

w obecności oskarżyciela Prokuratora : ---

po rozpoznaniu dnia 12 października 2018 r. i 17 stycznia 2019 r. na rozprawie w Legionowie sprawy :

B. S. , s. W. i D. z d. K. , ur. (...) w N.

oskarżonego o to że :

w dniu 14 września 2017 roku w miejscowości J. , gmina S. , województwo (...) poprzez uderzenie pięścią w twarz P. P. , na skutek czego przewrócił się on na ziemię uderzając głową o krawężnik , czym spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci uraz czaszkowo mózgowego , złamania kości ciemieniowej prawej i kości podstawy czaszki , stłuczenia mózgu – ogniska stłuczenia mózgu w płatach czołowych prawym i lewym oraz w płacie ciemieniowym lewym , pourazowego krwiak wenątrzczaszkowego podtwardówkowego nad lewą półkulą mózgu , gdzie odniesione obrażenia jakie odniósł pokrzywdzony skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na czas powyżej 7 dni

to jest o przestępstwo z art. 157 § 1 k.k.

1.  Oskarżonego B. S. w ramach zarzucanego mu czynu uznaje za winnego tego że w dniu 14 września 2017 roku w miejscowości J. , gmina S. , województwo (...) poprzez uderzenie pięścią w twarz P. P. , na skutek czego przewrócił się on na ziemię uderzając głową o krawężnik spowodował u pokrzywdzonego P. P. obrażenia ciała w postaci uraz czaszkowo mózgowego , złamania kości ciemieniowej prawej , potylicznej prawej i kości podstawy czaszki , stłuczenia mózgu – ogniska stłuczenia mózgu w płatach czołowych prawym i lewym oraz w płacie ciemieniowym lewym , pourazowego krwiak wenątrzczaszkowego podtwardówkowego nad lewą półkulą mózgu , gdzie obrażenia jakie odniósł pokrzywdzony skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na czas powyżej 7 dni to jest popełnienia czynu z art. 157 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 157 § 1 k.k. skazuje go na karę 10 ( dziesięciu ) miesięcy pozbawienia wolności ;

2.  Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego B. S. kary pozbawienia wolności na okres próby 3 ( trzech ) lat;

3.  Na podstawie art. 72 § 1 pkt. 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego B. S. do informowania kuratora sądowego o przebiegu okresu próby ;

4.  Na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka od oskarżonego B. S. na rzecz pokrzywdzonego P. P. zadośćuczynienie za doznaną krzywdę w kwocie 10000 zł ( dziesięciu tysięcy złotych ) ;

5.  Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego B. S. w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 442/18

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 14 września 2017 r. ok. godziny 17.00 pokrzywdzony P. P. wspólnie ze swoim kolegą R. S. wracał do swojego miejsca zamieszkania w miejscowości S. , woj. mazowieckiem z miejscowości J. . Wcześniej w miejscowości J. przed sklepem (...) pokrzywdzony P. P. i R. S. wypili razem 2 piwa i pół litra wódki. Gdy pokrzywdzony P. P. i R. S. znajdowali się na wysokości posesji w (...) zobaczyli stojącego na chodniku przed tą posesją oskarżonego B. S. , który mieszka na tej posesji. Pokrzywdzony P. P. najpierw oparł się o ogrodzenie tej posesji , a następnie podszedł do oskarżonego B. S. chcąc się z nim przywitać . Wtedy oskarżony B. S. uderzył pokrzywdzonego P. P. pięścią w twarz , w wyniku czego pokrzywdzony P. P. upadł na chodnik uderzając głową o krawężnik . Następnie oskarżony B. S. na żądanie R. S. wezwał karetkę pogotowania , która przewiozła nieprzytomnego pokrzywdzonego P. P. do szpitala w P. skąd ze względu na ciężki uraz głowy pokrzywdzony został przewieziony do Szpitala (...) w W. .

Pokrzywdzony P. P. doznał w wyniku tego zdarzenia zaistniałego w dniu 14 września 2017 r. obrażenia ciała w postaci uraz czaszkowo mózgowego , złamania kości ciemieniowej prawej , potylicznej prawej i kości podstawy czaszki , stłuczenia mózgu – ogniska stłuczenia mózgu w płatach czołowych prawym i lewym oraz w płacie ciemieniowym lewym , pourazowego krwiak wenątrzczaszkowego podtwardówkowego nad lewą półkulą mózgu , gdzie obrażenia jakie odniósł pokrzywdzony skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na czas powyżej 7 dni w myśl art. 157 § 1 k.k. ( k. 33-34 )

Oskarżony B. S. ma ukończone 32 lata , jest kawalerem , pracuje w Szwecji i uzyskuje dochód w wysokości 3000 zł , nie był karany ( k. 99 ) , nie był leczony psychiatrycznie ani odwykowo .

Sąd powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie następujących dowodów : częściowo wyjaśnień oskarżonego B. S. ( k. 64-65 ) , zeznań świadków: P. P. ( k. 16 i k. 102 ) , M. S. ( k. 12 i k. 103 ) i R. S. ( k. 23-24 i k. 12 ) oraz dokumentów w postaci : zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa z załącznikami ( k. 1- 10 ) , opinii biegłego ( k. 33-34 ) , karty karnej ( k. 56 , k. 99 ) i danych osobo poznawczych ( k. 77 ) .

Oskarżony B. S. stanął pod zarzutem , iż w dniu 14 września 2017 roku w miejscowości J. , gmina S. , województwo (...) poprzez uderzenie pięścią w twarz P. P. , na skutek czego przewrócił się on na ziemię uderzając głową o krawężnik , czym spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci uraz czaszkowo mózgowego , złamania kości ciemieniowej prawej i kości podstawy czaszki , stłuczenia mózgu – ogniska stłuczenia mózgu w płatach czołowych prawym i lewym oraz w płacie ciemieniowym lewym , pourazowego krwiak wenątrzczaszkowego podtwardówkowego nad lewą półkulą mózgu , gdzie odniesione obrażenia jakie odniósł pokrzywdzony skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na czas powyżej 7 dni to jest popełnienia czynu z art. 157 § 1 k.k..

Oskarżony B. S. podczas przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu . Oskarżony B. S. w postępowaniu przygotowawczym wyjaśnił iż tego dnia popołudniu na swojej posesji w J. rozładowywał łodzie które przywiózł ze Szwecji. Gdy trwał rozładunek i na jego posesji pracowała ładowarka na posesji wszedł pijany mężczyzna , który nie reagował na jego krzyki . Oskarżony B. S. wskazał iż podbiegł do tego mężczyzny by ten nie wszedł pod ładowarkę , złapał go za rękę i chciał stamtąd odsunąć jednak te mężczyzna „automatycznie” wywrócił się do tyłu i uderzył głową o beton. Z dalszych wyjaśnień oskarżonego B. S. wynika iż wezwał on pogotowie oraz że jego matka i siostra prowadziły jakieś rozmowy z rodzina pokrzywdzonego mężczyzny ( k. 64-65 ) .

Natomiast na rozprawie przed Sądem oskarżony B. S. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień i potwierdził swoje wyjaśnienia złożone w postępowaniu przygotowawczym ( k. 102 ) .

Na wiarę zasługuje niewielka część wyjaśnień oskarżonego B. S. w której stwierdził iż to on wezwał pogotowie oraz że jego matka i siostra prowadziły jakieś rozmowy z rodzina pokrzywdzonego mężczyzny. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego B. S. są jasne , dokładne i korespondują z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zwłaszcza zeznaniami świadków M. S. ( k. 12 i k. 103 ) i R. S. ( k. 23-24 i k. 12 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę .

Sąd nie dał w pozostałym zakresie wiary wyjaśnieniom oskarżonego B. S. zwłaszcza w zakresie jakim opisał przebieg tego zdarzenia i swoją w nim rolę . W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego B. S. stanowią przyjętą przez niego linię obrony zmierzającą do pomniejszenia swojej winny oraz ukierunkowane na uwolnienie się od odpowiedzialności za ten czyn . Na wstępie należy zauważyć iż przedstawiony przez oskarżonego B. S. opis sytuacji w jakiej pokrzywdzony P. P. upadł na beton jest nielogiczny i wewnętrzne sprzeczny . Należy zauważyć iż oskarżony B. S. w tym zakresie wyjaśnił iż on podbiegł do pokrzywdzonego by ten nie wszedł pod ładowarkę , złapał go za rękę i chciał stamtąd odsunąć jednak te mężczyzna „automatycznie” wywrócił się do tyłu i uderzył głową o beton. Należy wskazać iż niemożliwym jest by pokrzywdzony P. P. wywrócił się do tyłu i z duża siłą uderzył o beton w sytuacji gdy oskarżony B. S. trzymał go za rękę i chciał stamtąd odciągnąć . Natomiast niewątpliwym jest iż pokrzywdzony P. P. mógł wywrócić się i uderzyć głowa o beton doznając obrażeń w sytuacji gdy został uderzony pięścią w twarz przez oskarżonego B. S. . Należy wskazać iż z zeznań świadka R. S. wnika iż do zdarzenia tego doszło nie na posesji oskarżonego lecz na chodniku przed tą posesją . Świadek R. S. kategorycznie stwierdził iż pokrzywdzony P. P. będąc pod wpływem alkoholu podszedł do oskarżonego B. S. chcąc się z nim przywitać i wtedy oskarżony B. S. uderzył pokrzywdzonego P. P. pięścią w twarz , w wyniku czego upadł on na chodnik uderzając głową o krawężnik ( k. 23-24 i k. 112 ) . W taki sam sposób przebieg tego zdarzenia opisał świadek M. S. , której R. S. opisał przebieg tego zdarzenia bezpośrednio po nim ( k. 12 i k. 103 ) . Podnieść należy iż z opinii pisemnej z dnia 27 grudnia 2017 r. sporządzonej przez biegłego lekarza M. R. wynika iż obrażenia ciała jakie doznał pokrzywdzony P. P. w opinii biegłego mogły powstać w okolicznościach opisanych w dokumentacji medycznej oraz protokole przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie ( k. 33-34 ) . Tym samym z opinii biegłego wynika iż obrażenia jakich doznał pokrzywdzony powstały w wyniku upadku i uderzenia głowa o krawężnik po tym jak pokrzywdzony został uderzony pięścią w twarz przez oskarżonego B. S. . Należy wskazać iż pokrzywdzony P. P. ze względu na obrażenia jakie odniósł w wyniku tego zdarzenia nie pamięta tego co się wtedy wydarzyło ( k. 16 i k. 102 ).

Wyżej wskazane fakty dyskwalifikują prawdziwość wyjaśnień oskarżonego B. S. w zakresie jakim Sąd nie dał im wiary .

Sąd dał wiarę w całości zeznaniom świadków : P. P., M. S. i R. S. jako jasnym dokładnym , spójnym , logicznym i korespondującym z całością zebranego w sprawie materiału dowodowego .

Świadek P. P. – pokrzywdzony w niniejszej sprawie wskazał iż pamięta tylko iż tego dnia spożywał alkohol z kolegą przed sklepem . Jednak nie pamięta co było dalej . O przebiegu tego zdarzenia poinformowała go siostrzenica M. S. , gdy po kilku dniach po zdarzeniu odzyskał przytomność w szpitalu ( k. 16 i k. 102 ) .

Z zeznań świadka M. S. – siostrzenicy pokrzywdzonego P. P. wynika iż w dniu 14 września 2017 r. gdy była w sklepie dowiedziała się że jej wujek P. P. został zabrany do szpitala. Po upływie 30 minut do jej domu przyszedł R. S. , który był wtedy z P. P. i opowiedział jej że tego dnia około godziny 17.00. P. P. został uderzony pięścią w twarz przez B. S. w wyniku czego przewrócił się i uderzył głową w krawężnik . Świadek M. S. wskazała iż wie od R. S. iż tego dnia on razem z P. P. w J. spożywali alkohol . Gdy razem wracali P. P. zatrzymał się obok posesji oskarżonego B. S. w miejscowości J. , oskarżony B. S. wyszedł ze swojej posesji i uderzył w twarz jej wujek P. P. gdy ten stał oparty o płot tej posesji i chciał się przywitać z oskarżonym . W swoich dalszych zeznaniach świadek opisał jak wyglądało leczenie pokrzywdzonego P. P. i jego stan zdrowia oraz jak wyglądały próby kontaktu jej z oskarżonym i jego rodziną po tym zdarzeniu ( k. 12 i k. 103 ) .

Natomiast z zeznań świadka R. S. wynika iż w dniu 14 września 2017 r. wraz z pokrzywdzonym P. P. w miejscowości J. przed sklepem (...) wypili razem 2 piwa i pół litra wódki. Następnie razem wracali do miejsca zamieszkania pokrzywdzonego w miejscowości S. . Gdy znajdowali się w J. na wysokości posesji oskarżonego B. S. w zobaczyli go stojącego na chodniku przed posesją . Z zeznań świadka R. S. wynika iż pokrzywdzony P. P. podszedł do oskarżonego B. S. chcąc się z nim przywitać . Wtedy oskarżony B. S. uderzył pokrzywdzonego pięścią w twarz , w wyniku czego pokrzywdzony P. P. upadł na chodnik uderzając głową o krawężnik . Następnie oskarżony B. S. wezwał karetkę pogotowania. Świadek R. S. kategorycznie zaprzeczył by podczas tego zdarzenia pokrzywdzony P. P. wszedł na posesje oskarżonego , wskazując iż do tego zdarzenia doszło na chodniku przed posesja oskarżonego ( k. 23-24 i k. 12 ) .

Fakt, że wymieniony wyżej świadkowie precyzyjnie określają zakres swojej wiedzy na temat zdarzeń, w zakresie których Sąd dał wiarę zeznaniom tych świadków , świadczy zdaniem Sądu o braku skłonności do konfabulacji i dążeniu do rzetelnego przedstawienia przebiegu wydarzeń. Zeznania świadków są jasne , dokładne i korespondują z całością materiału dowodowego zebranego w sprawie.

Sąd dał pełną wiarę opinii pisemnej z dnia 27 grudnia 2017 r. ( k. 33-34 ) sporządzonej przez biegłego lekarza M. R.. Biegły w sposób logiczny w oparciu o całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wyciągnął prawidłowe wnioski które zostały zawarte w opinii. Z opinii tej wynika iż pokrzywdzony P. P. doznał w wyniku zdarzenia zaistniałego w dniu 14 września 2017 r. obrażenia ciała w postaci uraz czaszkowo mózgowego , złamania kości ciemieniowej prawej , potylicznej prawej i kości podstawy czaszki , stłuczenia mózgu – ogniska stłuczenia mózgu w płatach czołowych prawym i lewym oraz w płacie ciemieniowym lewym , pourazowego krwiak wenątrzczaszkowego podtwardówkowego nad lewą półkulą mózgu . Obrażenia jakich doznał pokrzywdzony P. P. stanowią naruszenie czynności narządów ciała na czas powyżej 7 dni w myśl art. 157 § 1 k.k.. Obrażenia ciała jakie doznał pokrzywdzony P. P. w opinii biegłego mogły powstać w okolicznościach opisanych w dokumentacji medycznej oraz protokole przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie . Obrażenia ciała jakie doznał pokrzywdzony P. P. w opinii biegłego naraziły pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 k.k..

Sąd dał w pełni wiarę dowodom z dokumentów , albowiem dokumenty powyższe zostały sporządzone przez funkcjonariuszy publicznych , nie zainteresowanych rozstrzygnięciem w sprawie , a zatem nie mających logicznego powodu , by przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy w dokumentach . Brak jest na tych dokumentach jakichkolwiek śladów podrobienia bądź przerobienia .

Sąd dał ponadto wiarę wszystkim ujawnionym na rozprawie dokumentom. Ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Oskarżony B. S. w ramach zarzucanego mu czynu został uznany za winnego tego że w dniu 14 września 2017 roku w miejscowości J. , gmina S., województwo (...) poprzez uderzenie pięścią w twarz P. P. , na skutek czego przewrócił się on na ziemię uderzając głową o krawężnik spowodował u pokrzywdzonego P. P. obrażenia ciała w postaci uraz czaszkowo mózgowego , złamania kości ciemieniowej prawej , potylicznej prawej i kości podstawy czaszki , stłuczenia mózgu – ogniska stłuczenia mózgu w płatach czołowych prawym i lewym oraz w płacie ciemieniowym lewym , pourazowego krwiak wenątrzczaszkowego podtwardówkowego nad lewą półkulą mózgu , gdzie obrażenia jakie odniósł pokrzywdzony skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na czas powyżej 7 dni to jest popełnienia czynu z art. 157 § 1 k.k.

Przepis art. 157 § 1 k.k. stanowi iż, karze podlega , kto powoduje naruszenie czynności ciała lub rozstrój zdrowia , inny niż określony w art. 156 § 1 k.k. . W treści art. 157 § 1 k.k. określony został jeden z typów spowodowania naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia, innego niż określony w art. 156 § 1 k.k. . Kodeks karny dzieli te „inne” naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia na dwie kategorie, przyjmując za kryterium podziału okres trwania naruszenia narządu ciała lub rozstroju zdrowia „dłużej niż 7 dni” i „nie dłużej niż 7 dni”. Można więc na tej podstawie wyróżnić, obok ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, o którym jest mowa w art. 156 k.k. , średni uszczerbek na zdrowiu, trwający dłużej niż 7 dni ( art. 157 § 1 k.k. ) oraz lekki uszczerbek na zdrowiu, trwający nie dłużej niż 7 dni. Podział uszczerbków na zdrowiu w art. 157 k.k. na średnie i lekkie odgrywa rolę przy kwalifikacji typów popełnionych umyślnie. Przedmiotem ochrony w przypadku przestępstw określonych w art. 157 § 1 k.k. jest zdrowie . Przestępstwa określone w art. 157 § 1 k.k. , popełnione w formie działania, mają charakter powszechny, tzn. mogą być popełnione przez każdego. Z uwagi na to, że są to przestępstwa skutkowe, w formie zaniechania mają charakter indywidualny - mogą być popełnione tylko przez osobę, na której ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia nastąpienia uszczerbku na zdrowiu. Skutek określony w art. 157 § 2 k.k. oddziela od skutku charakteryzującego typ czynu zabronionego opisanego w art. 157 § 1 k.k. okres trwania naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia nie dłużej niż 7 dni.

Przestępstwo określone w art. 157 § 1 k.k. może być popełnione umyślnie zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i z zamiarem wynikowym. Konieczne jest również w wypadku przestępstwa określonego w art. 157 § 1 k.k. sięgnięcie do konstrukcji zamiaru ogólnego. Sprawca nie musi uświadamiać sobie i na przykład chcieć, aby powodowany przez niego uszczerbek na zdrowiu trwał dłużej niż 7 dni albo nie dłużej niż 7 dni. Wystarczy, dla przyjęcia realizacji znamion typu określonego w art. 157 § 1 k.k. , że sprawca chciał albo przewidując możliwość na to się godził, że spowodowany uszczerbek na zdrowiu nie będzie lekki. Natomiast warunkiem odpowiedzialności z art. 157 § 2 k.k. jest zaistnienie jakiegokolwiek uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia . Nieznaczne ślady na ciele np. niewielkie siniaki czy zadrapania nie stanowią uszkodzenia ciał i nie uzasadniają kwalifikacji z art. 157 k.k..

W powyższej sprawie oskarżony B. S. swoim zachowaniem wypełnili wszystkie znamiona czynu zabronionego opisanego w art. 157 § 1 k.k. opisanego w pkt. 1 wyroku . Oskarżony B. S. w dniu 14 września 2017 roku w miejscowości J. , gmina S. , województwo (...) uderzył pięścią w twarz P. P. , na skutek czego P. P. przewrócił się na ziemię uderzając głową o krawężnik . W wyniku takiego zachowania oskarżony B. S. spowodował u pokrzywdzonego P. P. obrażenia ciała uraz czaszkowo mózgowego , złamania kości ciemieniowej prawej , potylicznej prawej i kości podstawy czaszki , stłuczenia mózgu – ogniska stłuczenia mózgu w płatach czołowych prawym i lewym oraz w płacie ciemieniowym lewym , pourazowego krwiak wenątrzczaszkowego podtwardówkowego nad lewą półkulą mózgu , gdzie obrażenia jakie odniósł pokrzywdzony skutkowały naruszeniem czynności narządu ciała na czas powyżej 7 dni w rozumieniu art. 157 § 1 k.k. ( k. 33-34 ). Obrażenia jakich doznał pokrzywdzony P. P. są bowiem naruszeniem substancji materialnej ciała człowieka i stanowią niewątpliwie uszkodzenie ciała. Obrażenie te powstały u pokrzywdzonego w wyniku uderzenia go pięcia w twarz przez oskarżonego B. S. w wyniku czego pokrzywdzony P. P. przewrócił się na ziemię uderzając głową o krawężnik . Wynika to wprost z opinii pisemnej biegłego opinii pisemnej biegłego M. R. z dnia 27 grudnia 2017 r. ( k. 33-34 ) oraz zeznań świadków M. S. ( k. 12 i k. 103 ) i R. S. ( k. 23-24 i k. 12 ) w zakresie jakim Sad dał im wiarę . Z opinii biegłego wynika iż wynika iż pokrzywdzony P. P. doznał w wyniku zdarzenia zaistniałego w dniu 14 września 2017 r. obrażenia ciała w postaci uraz czaszkowo mózgowego , złamania kości ciemieniowej prawej , potylicznej prawej i kości podstawy czaszki , stłuczenia mózgu – ogniska stłuczenia mózgu w płatach czołowych prawym i lewym oraz w płacie ciemieniowym lewym , pourazowego krwiak wenątrzczaszkowego podtwardówkowego nad lewą półkulą mózgu . Obrażenia jakich doznał pokrzywdzony P. P. stanowią naruszenie czynności narządów ciała na czas powyżej 7 dni w myśl art. 157 § 1 k.k.. Obrażenia ciała jakie doznał pokrzywdzony P. P. w opinii biegłego mogły powstać w okolicznościach opisanych w dokumentacji medycznej oraz protokole przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie . Obrażenia ciała jakie doznał pokrzywdzony P. P. w opinii biegłego naraziły pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 k.k.. Ponadto z zeznań świadków M. S. ( k. 12 i k. 103 ) i R. S. ( k. 23-24 i k. 12 ) wynika iż pokrzywdzony P. P. znajdując się na chodniku przez posesją oskarżonego B. S. został przez oskarżonego uderzony pięcia w twarz w wyniku czego przewrócił się do tylu i uderzył głowa w krawężnik . Fakt ten potwierdza opinia biegłego M. R. z dnia 27 grudnia 2017 r. ( k. 33-34 ).

Z tych względów zarówno okoliczności sprawy , jak i wina oskarżonego B. S. co do popełnienia przez nich czynu z art. 157 § 1 k.k. opisanego w pkt. 1 wyroku nie budzą wątpliwości .

Wymierzając oskarżonemu B. S. karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jaki i łagodzące.

Niewątpliwą okolicznością obciążającą jest duży stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego B. S. czynu przejawiający się w charakterze naruszonego przez niego dobra oraz okoliczności działania oskarżonego . Oskarżony naruszył bowiem dobro chronione prawem jakim jest życie i zdrowie człowieka .

W powyższej sprawie Sąd uznał za okoliczność łagodząca wobec oskarżonego B. S. uznał fakt iż nie był on dotychczas karany ( k. 99 ) .

Orzekając o karze Sąd wymierzył oskarżonemu B. S. : za czyn z art. 157 § 1 k.k. opisany w pkt. 1 karę 10 ( dziesięciu ) miesięcy pozbawienia wolności.

Orzeczona wobec oskarżonego B. S. kara 10 miesięcy pozbawienia wolności spełnia wymogi zarówno prewencji indywidualnej jak i generalnej, a także odpowiada stopniowi zawinienia i społecznej szkodliwości czynu. Winna spełnić wobec oskarżonego funkcję wychowawczą i powstrzymać go w przyszłości od popełnienia podobnych czynów. Na wymiar kary miał wpływ sposób działania sprawcy . Sąd wymierzoną oskarżonemu B. S. karę 10 miesięcy pozbawienia wolności zawiesił na okres próby 3 lat na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k., uznając iż jest to okres wystarczający dla zrozumienia przez oskarżonego wagi popełnionego przez nich występków biorąc pod uwagę wyżej wskazane okoliczności łagodzące . Groźba zarządzenia wykonania kary w okresie próby ponadto spowoduje , iż oskarżony B. S. będzie respektować porządek prawny, a co za tym idzie cele kary zostaną osiągnięte. Zgodnie z treścią art. 69 § 1 k.k. Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Należy wskazać iż oskarżony B. S. nie był dotychczas karany ( k. 99 ) oraz orzeczono wobec nich kary pozbawienia wolności w wymiarze nie przekraczającym rok , tym samym zachodzą przesłanki wskazane w art. 69 § 1 k.k. umożliwiające zawieszenie orzeczonej wobec oskarżonego B. S. kary 10 miesięcy pozbawienia wolności .

Na podstawie art. 72 § 1 pkt. 1 k.k. Sąd zobowiązał oskarżonego B. S. do informowania kuratora sądowego o przebiegu okresu próby . Orzeczenie tego obowiązku spełnia wobec oskarżonego B. S. cele zarówno wychowawcze jak i zapobiegnie popełnieniu przez niego podobnych przestępstw w przyszłości.

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekł od oskarżonego B. S. na rzecz pokrzywdzonego P. P. zadośćuczynienie za doznaną krzywdę w kwocie 10000 zł ( dziesięciu tysięcy złotych ). Sąd uznał iż kwota te jest adekwatna biorąc pod uwagę rodzaj krzywd doznanych przez pokrzywdzonego P. P. , stopień zawinienia oskarżonego oraz wysokość jego dochodów .

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i zwolnił oskarżonego B. S. w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych biorąc pod uwagę dochody oskarżonego .

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł jak w wyroku.