Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Legionowie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 453/24

Uzasadnienie dotyczy całości wyroku

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

A. S.

Czyny opisane w pkt I, 2a-m, 3 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Czyn opisany w pkt I

1. W dniu 04.05.2024 r. pomiędzy godz. 08:20 a 09:00 w L. na przystanku (...) pokrzywdzony O. B. (1) przez nieuwagę pozostawił na ławce należące do niego dokumenty, tj. dowód osobisty nr (...), prawo jazdy nr (...) oraz kartę płatniczą (...) przypisaną do rachunku nr (...) prowadzonego przez (...) Bank (...).

2. Kilka minut później w/w dokumenty oraz kartę płatniczą znalazł oskarżony A. S. i nie poszukując właściciela tych rzeczy dokonał ich przywłaszczenia.

Czyny opisane w pkt 2a-m

3. W dniu 04.05.2024 r. w L., wykorzystując kartę płatniczą (...) należącą do O. B. (1), poprzez przyłożenie jej do terminala, oskarżony dokonał płatności za zakupy zrobione w sklepie (...) w wysokości 16,99 zł.

4. W dniu 04.05.2024 r. w L. o godz. 12:52 wykorzystując kartę płatniczą (...) należącą do O. B. (1), poprzez przyłożenie jej do terminala, oskarżony dokonał płatności za usługę w obiekcie „Ł. K., M. L.” w wysokości 8,50 zł.

5. W dniu 04.05.2024 r. o godz. 12:39 w L., wykorzystując kartę płatniczą (...) należącą do O. B. (1), poprzez przyłożenie jej do terminala, oskarżony dokonał płatności za zakupy zrobione w sklepie (...) w wysokości 6,50 zł.

6. W dniu 04.05.2024 r. o godz. 12:39 w L., wykorzystując kartę płatniczą (...) należącą do O. B. (1), poprzez przyłożenie jej do terminala, oskarżony dokonał płatności za zakupy zrobione w sklepie (...) w wysokości 8,97 zł.

7. W dniu 04.05.2024 r. w L. o godz. 12:09 wykorzystując kartę płatniczą (...) należącą do O. B. (1), poprzez przyłożenie jej do terminala, oskarżony dokonał płatności za usługę w obiekcie (...) spółka cywilna L. w wysokości 16,00 zł.

8. W dniu 04.05.2024 r. w L. o godz. 12:05 wykorzystując kartę płatniczą (...) należącą do O. B. (1), poprzez przyłożenie jej do terminala, oskarżony dokonał płatności za usługę w obiekcie (...) spółka cywilna L. w wysokości 15,00 zł.

9. W dniu 04.05.2024 r. o godz. 12:01 w L., wykorzystując kartę płatniczą (...) należącą do O. B. (1), poprzez przyłożenie jej do terminala, oskarżony dokonał płatności za zakupy zrobione w sklepie monopolowym L. w wysokości 11,70 zł.

10. W dniu 04.05.2024 r. o godz. 12:01 w L., wykorzystując kartę płatniczą (...) należącą do O. B. (1), poprzez przyłożenie jej do terminala, oskarżony dokonał płatności za zakupy zrobione w sklepie monopolowym L. w wysokości 3,50 zł.

11. W dniu 04.05.2024 r. o godz. 14:14 w L., wykorzystując kartę płatniczą (...) należącą do O. B. (1), poprzez przyłożenie jej do terminala, oskarżony usiłował dokonać płatności za zakupy zrobione w sklepie (...) w wysokości 34,59 zł. Jednak zamierzonego celu nie osiągnął z powodu zastrzeżenia karty przez pokrzywdzonego.

12. W dniu 04.05.2024 r. o godz. 14:15 w L., wykorzystując kartę płatniczą (...) należącą do O. B. (1), poprzez przyłożenie jej do terminala, oskarżony usiłował dokonać płatności za zakupy zrobione w sklepie (...) w wysokości 8,99 zł. Jednak zamierzonego celu nie osiągnął z powodu zastrzeżenia karty przez pokrzywdzonego.

13. W dniu 04.05.2024 r. o godz. 20:39 w L., wykorzystując kartę płatniczą (...) należącą do O. B. (1), poprzez przyłożenie jej do terminala, oskarżony usiłował dokonać płatności za zakupy zrobione w sklepie (...) w wysokości 11,18 zł. Jednak zamierzonego celu nie osiągnął z powodu zastrzeżenia karty przez pokrzywdzonego.

14. W dniu 05.05.2024 r. o godz. 11:41 w L., wykorzystując kartę płatniczą (...) należącą do O. B. (1), poprzez przyłożenie jej do terminala, oskarżony usiłował dokonać płatności za zakupy zrobione w sklepie (...) w wysokości 2,99 zł. Jednak zamierzonego celu nie osiągnął z powodu zastrzeżenia karty przez pokrzywdzonego.

15. W dniu 04.05.2024 r. o godz. 12:00 w L., wykorzystując kartę płatniczą (...) należącą do O. B. (1), poprzez przyłożenie jej do terminala, oskarżony usiłował dokonać płatności za zakupy zrobione w sklepie (...) w wysokości 3,50 zł. Jednak zamierzonego celu nie osiągnął z powodu przekroczenia limitu dziennego środków na koncie.

Czyn opisany w pkt 3

15. W dniu 05.05.2024 r. o godz. 18:37 w L., przy ul. (...) wykorzystując kartę płatniczą (...) należącą do O. B. (1), oskarżony usiłował dokonać kradzieży z rachunku bankowego nr (...) prowadzonego przez (...) Bank (...). Wpisując kod PIN próbował wypłacić 300 zł z bankomatu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z powodu zastrzeżenia karty przez pokrzywdzonego i braku znajomości numeru PIN.

zeznania świadka - O. B.

- M. B.

- notatka urzędowa

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego

- wydruk listy transakcji

- zdjęcia

- zapis czatu

- protokół oględzin

k.2, 48-49, 133-134

k.32, 134

k.23-24, 31

k.61

k.3, 18

k.8

k.13-17

k.42-43, 64-67

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

A. S.

Czyny opisane w pkt I, 2a-m, 3 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. Oskarżony dokonał jedynie dwóch próby płatności za zakupy w sklepie (...) kartami płatniczymi, które znalazł w parku. Transakcja zakończyła się odmową, dlatego pozostawił przedmiotowe kary w miejscu gdzie je znalazł.

wyjaśnienia oskarżonego

k.61

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1 - 15

zeznania świadka

O. B.

M. B.

dowody rzeczowe wymienione w tabeli 1.1.

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom wszystkich wymienionych obok świadków, co do tego, że zeznawali oni zgodnie ze stanem swojej wiedzy oraz z tym, jak zapamiętali przebieg zdarzeń. Nie stwierdzono żadnych okoliczności, które negatywnie rzutowałyby na ocenę ich wiarygodności, zdaniem sądu żaden ze świadków nie wyolbrzymiał lub też świadomie nie deprecjonował roli oskarżonych, a jedynie opisywał własne doświadczenia i spostrzeżenia. Zeznania te tworzą logiczną całość także z dowodami nieosobowymi, jak protokoły oględzin nagrań z kamery monitoringu.

Także prawdziwość, autentyczność i rzetelność sporządzenia ujawnionych w sprawie pozostałych dowodów nieosobowych, w tym również protokołów oględzin, nie była przedmiotem zarzutów stron, ani też nie wzbudziła wątpliwości sądu. Zostały one sporządzone poprawnie, kompleksowo i w sposób zgodny ze standardami rzetelnego postępowania, z tych też względów sąd w całości uznał te dowody za w pełni wiarygodne.

W tym miejscu należy podnieść, że sąd w przedmiotowym uzasadnieniu przedstawiał stanowisko stron reprezentowane w trakcie procesu, natomiast złożenie wniosku o sporządzenie pisemnego uzasadnienia co do całości wyroku dowodzi, że prokurator ma obecnie zarzuty co do ustalonego stanu faktycznego i oceny wiarygodności przeprowadzonych dowodów, także w zakresie czynów, w których sąd poczynił ustalenia tożsame z aktem oskarżenia. Jednakże wobec faktu, że zarzuty nie są sądowi znane, to sąd został pozbawiony możliwości odniesienia się do nich.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

wyjaśnienia oskarżonego

Zdaniem sądu, A. S. poprzez wyjaśnienia w tym zakresie, chciał umniejszyć swoją rolę w przebiegu przedmiotowych wydarzeń, przedstawiając je w co najmniej niepełnym obrazie i niejako z wyeliminowaniem swojego sprawstwa. Tym samym, wyjaśnienia te miały jedynie na celu uprawdopodobnienie przedstawionej przez niego wersji zdarzeń. Należy w tym miejscu zwrócić uwagę na to, że gdyby wyjaśnieniom oskarżonego w całości dać wiarę, to wówczas wyłoniłby się z nich zupełnie niewiarygodny opis stanu faktycznego, z którego by wynikało, że po tym, jak przypadkowo znalazł karty płatnicze, to po nieudanej próbie płatności za zakupy, odłożył wszystkie karty w to samo miejsce, nie podejmując już żadnych działań.

Wyjaśnieniem oskarżonego przeczą nie tylko wydruki z listą transakcji, ale także zabezpieczone nagrania z kamer monitoringów oraz zeznania M. B.. Jak zeznał świadek, to w trakcie rozpytania A. S. „przyznał się, że korzystał z nich ( karty płatniczej) dokonując płatności nimi wielokrotnie na terenie L.” (k.32).

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1, 3

A. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Pkt 1

Realizacja znamion występku z art. 275 § 1 kk może polegać m.in. na przywłaszczeniu, tj. rozporządzenie przez sprawcę jak swoim dokumentem stwierdzającym tożsamość innej osoby. Z kolei ukrywanie dokumentu oznacza stworzenie takiego stanu rzeczy, że dokument staje się niedostępny dla osób, które mają prawo i chcą z niego skorzystać (Peiper, Komentarz, s. 398). Jak podniósł Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z 09.12.2010 r., II AKa 397/10, LEX nr 785456: „Istota ukrycia dokumentu polega na ulokowaniu go w miejscu nieznanym dla osoby uprawnionej, gdy sprawca swoje działanie w sposób świadomy ukierunkowuje na wywołanie takiego stanu, aby dokument był ukryty, schowany, niedostępny dla osoby uprawnionej (…)”. Te zmaniona bez wątpienia wystąpiły w zachowaniu oskarżonego, co zostało już wyżej opisane.

Jedność czasu i miejsca przesądziła natomiast rozstrzygnięcie w kierunku przyjęcia kumulatywnej kwalifikacji czynu. Działanie oskarżonego polegające na następujących po sobie czynnościach, czyli przywłaszczeniu a następnie ukryciu w/w dokumentów na szkodę tego samego pokrzywdzonego, wyczerpuje znamiona ustawowe przestępstw określonych w art. 275 § 1 kk i art. 276 kk, stanowi jedno przestępstwo kwalifikowane z tych przepisów pozostające w zbiegu kumulatywnym.

Pkt 3

Użycie karty płatniczej i dokonanie wypłaty z bankomatu przy użyciu kodu PIN, wbrew woli dysponenta karty płatniczej, stanowi kradzież z włamaniem, ponieważ dochodzi do przełamania bariery elektronicznej w systemie płatności bankowej. Jednakże w niniejszej sprawie oskarżony nie znał kodu PIN i podejmując próbę wypłacenia 300 zł, działał na zasadzie chybił trafił, niejako licząc, że uda mu się trafić prawidłowy kod, co w efekcie zakończyło się usiłowaniem występku z art. 279 § 1 kk. Pieniądze nie zostały wpłacone nie tylko dlatego, że oskarżony nie znał kodu PIN, ale także z powodu wcześniejszego zastrzeżenia karty przez pokrzywdzonego.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

2a-m, 3

A. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Pkt 2a-m

Sąd w całości podzielił opinię, że o ile dokonanie płatności za pomocą karty płatniczej wymagającej silnego uwierzytelnienia przez osobę nieuprawnioną wymaga przełamania zabezpieczenia w postaci np. kodu PIN, o tyle dokonanie płatności za pomocą karty zbliżeniowej przez osobę nieuprawnioną nie wymaga pokonania żadnego zabezpieczenia, gdyż nie jest wtedy wymagane stosowanie silnego uwierzytelnienia. Nie można więc zaakceptować stanowiska, że posłużenie się skradzioną kartą płatniczą i użycie jej do transakcji zbliżeniowej wyczerpuje znamiona przestępstwa kradzieży z włamaniem z art. 279 § 1 kk. Stąd, w zależności od wysokości (wielkości) środków płatniczych przywłaszczonych przez sprawcę transakcji zbliżeniowej dokonanej za pomocą skradzionej karty, zachowanie sprawcy powinno być oceniane przez pryzmat znamion wykroczenia z art. 119 § 1 kw albo występku z art. 278 § 1 kk (patrz wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu sygn. akt II Aka 180/22 z dnia 22.03.2023 r., LEX nr 3587653). Tożsame stanowisko zajął także m.in. Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie w wyroku z dnia 26.08.2024 r. sygn. akt VI Ka 376/21, rozpoznając apelację do wyroku Sądu Rejonowego w Legionowie sygn. akt II K 535/19.

Należy wskazać za Sądem Apelacyjny we Wrocławiu, że za powyższym stanowiskiem przemawia fakt, że „zasady świadczenia usług płatniczych, w tym wykonywania transakcji płatniczych za pomocą kart płatniczych zostały uregulowane w ustawie z dnia 19 listopada 2011 r. o usługach płatniczych. Dodać należy, że wymieniona ustawa wdraża dyrektywę 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego zmieniającą dyrektywy 97/7/WE, (...), (...) i (...) i uchylającą dyrektywę 97/5/WE (Dz.Urz.UE.L 319 z 05.12.2007, str. 1, z późn. zm.). Ustawa realizuje również postanowienia Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) (...) z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniającą dyrektywy 2002/65/WE, (...), (...) i rozporządzenie (UE) nr (...) oraz uchylającą dyrektywę 2007/64/WE, a także Rozporządzenia Delegowanego Komisji (UE) (...) z dnia 27 listopada 2017 r. uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) (...) w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących silnego uwierzytelniania klienta i wspólnych i bezpiecznych otwartych standardów komunikacji (…). Z wymienionych względów, w ustawie o usługach płatniczych przewidziano, że w wypadku, gdy płatności są inicjowane za pośrednictwem dostawcy świadczącego usługę inicjowania transakcji płatniczej, wymagane jest zastosowanie silnego uwierzytelnienia użytkownika (art. 32i ust. 2 i 4 ustawy). Zatem, silnego uwierzytelnienia wymaga każdorazowa wypłata gotówki z automatu bankowego, dokonanie transakcji płatniczej w trybie on-line oraz dokonanie każdej transakcji płatniczej. Innymi słowy, bez zastosowania silnego uwierzytelnienia nie będzie można wypłacić gotówki z bankomatu, uzyskać dostęp do swojego rachunku w trybie on-line oraz zapłacić za nabywany towar w sklepie czy innym miejscu”. Natomiast „stosownie do art. 11 rozporządzenia zatytułowanego "Płatności zbliżeniowe w punktach sprzedaży", dostawcy usług płatniczych mogą nie stosować silnego uwierzytelniania klienta, z zastrzeżeniem spełnienia wymogów określonych w art. 2 (ogólne warunki uwierzytelnienia), w przypadku, gdy płatnik inicjuje zbliżeniową elektroniczną transakcję płatniczą” oczywiście o ile spełnione są przewidziane w regulacji warunki. Tym samym ustawodawca przewidział, że dostawcy usług płatniczych mogą nie stosować silnego uwierzytelniania klienta, jeżeli płatnik inicjuje zdalną elektroniczną transakcję płatniczą nisko-kwotowa, jeżeli jednocześnie spełnione są przewidziane warunki, głownie co do kwoty transakcji.

Pkt 3

Sąd przyjął, że w zakresie czynu z pkt 3 wyroku, to mamy tutaj do czynienia z wypadkiem mniejszej wagi. Wprawdzie ustawodawca nie przewidział definicji wypadku mniejszej wagi. Należy go jednak określić jako uprzywilejowaną postać czynu o znamionach przestępstwa typu podstawowego, charakteryzującą się przewagą łagodzących elementów przedmiotowo-podmiotowych (por. wyrok SN z 9.10.1996 r., V KKN 79/96, OSNKW 1997/3–4, poz. 27; uchwała SN (7) z 15.07.1971 r.). Za wypadek mniejszej wagi uznaje się więc te odmiany czynów typu podstawowego, w których stopień społecznej szkodliwości oraz wina sprawcy są znacznie niższe niż w przypadku typu podstawowego, a nie są jeszcze subminimalne, jak w razie znikomości tych znamion, zupełnie odejmującej czynowi charakter przestępczy. Wypadek mniejszej wagi jest stanem pośrednim między brakiem treści materialnej przestępstwa a stanem uznawanym za przestępstwo typu podstawowego ( wyrok SA w Krakowie z 5.06.2002 r., II AKa 128/02 KZS 2002/6, poz. 16). O przyjęciu wypadku mniejszej wagi zdecydowało zachowanie się i sposób działania zarówno oskarżonego, jak i pokrzywdzonego, użyte środki, charakter i rozmiar szkody wyrządzonej pokrzywdzonemu. Zasadniczo działanie A. S. ograniczyło się do usiłowania wypłaty 300 zł, przy braku znajomości kodu PIN.

Z kolei dla elementów strony podmiotowej istotne są: stopień zawinienia (niezwykle ważne są z jednej strony odcienie umyślności – premedytacja, dokładność w przygotowywaniu przestępstwa upór w dążeniu do osiągnięcia przestępnego celu, a z drugiej strony – przypadkowość, wpływ innej osoby, obawa przed skutkami odmowy działania itp.) oraz motywy i cel działania sprawcy ( por. wyrok SA we Wrocławiu z 29.09.2010 r., II AKa 270/10, LEX nr 621279; wyrok SN z 4.04.1997 r., V KKN 6/97, Prok. i Pr.-wkł. 1997/10, poz. 7; wyrok SN z 9.10.1996 r., V KKN 79/96). Sąd nie miał żadnych wątpliwości co do tego, że działanie oskarżonego nie był wcześniej zaplanowane, wykorzystał on zaistniała sytuację, tj. pozostawienie przez pokrzywdzonego torebki wraz z dokumentami i kartami płatniczymi. Oczywiście należy w tym miejscu wskazać, że zdaniem sądu nie stanowi to usprawiedliwienia zachowania oskarżonego i nie wyłącza jego winy, zwłaszcza że pokrzywdzony nie wrażał zgody na to by oskarżony korzystał z jego pieniędzy zgromadzonych na rachunku bankowym. Jednakże nie zmienia to faktu, że usiłowanie wypłaty z bankomatu było co najmniej wysoce nieporadne, w sytuacji gdy A. S. nie tylko nie znał kodu PIN, ale również nie miał żadnego odniesienia, możliwości jego poznania, czy też wydedukowania, to wypłata z bankomatu musiała zakończyć się jedynie na usiłowaniu.

Pkt 2a-m, 3

Stawiając zarzuty, prokurator przyjął, że w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oskarżony miał również wpływać bez upoważnienia na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych i zapisy danych informatycznych rachunku bankowego (...) prowadzonego przez (...) Bank (...). Czyli dokonując, czy też usiłując dokonać płatności zbliżeniowych, oskarżony miał również dopuścić się tzw. oszustwa komputerowego. Jednakże przedmiotem czynności wykonawczej przestępstwa opisanego w art. 287 § 1 kk jest urządzenie lub system, w którym zgromadzone są dane informatyczne oraz same dane informatyczne i ich zapisy. W piśmiennictwie wskazuje się, że materialnym przedmiotem czynności wykonawczej jest urządzenie lub nośnik, które są używane do zapisu, przetwarzania, gromadzenia lub przesyłania danych (por. M. Kulik [w:] System Prawa Karnego, t. 9, s. 333; L. Wilk [w:] Kodeks karny. Część szczególna..., red. M. Królikowski, R. Zawłocki, s. 651). Tym czasem oskarżony swoim każdorazowym zachowaniem polegającym na tzw. płatności zbliżeniowej, czy próbie wypłaty pieniędzy z bankomatu nie tyle wpływał na proces obróbki danych informatycznych, co go po prostu uruchamiał, inicjował.

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

----------

-------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

----------------------------

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

---------

-----------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

-------------------------------

☐

1.7.  Uniewinnienie

----------

-----------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

------------------------------

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. S.

1, 2m, 3

1, 3

4

2 m

5

Odnosząc się do dyrektyw wymiaru kary określonych w art. 53 kk, to zawierają one zasadę preferencji kar nie izolacyjnych, oznacza to, że bezwzględna kara pozbawienia wolności stanowi środek ostateczny ( ultima ratio), po który można sięgnąć tylko wtedy, gdy żadna z wymienionych kar lub żaden środek karny "nie może spełnić celów kary" ( por. uchwała SN z dn. 30 X 1979r., sygn. akt VII KZP 31/77, OSNKW 1979, nr 7, poz. 77). Wymierzając A. S. karę ograniczenia wolności, sąd wziął pod uwagę okoliczności obciążające:

- oskarżony nie przyznał się, zaprzeczał aby dokonał czy też usiłował dokonać przypisanych mu transakcji,

- dotychczasowa karalność oskarżonego, tj. za występek z art.278§1kk na karę ograniczenia wolności.

Okoliczności łagodzące:

- wysokość powstałej szkody,

- okoliczności popełnienia zarzucanych czynów.

W tej sytuacji, sąd uznał, że kara łączna 10 miesięcy ograniczenia wolności spełni pokładane w niej cele, zwłaszcza że poszczególne kary były orzekane w dolnych graniach ustawowego zagrożenia i że suma wszystkich kar orzeczonych to rok ograniczenia wolności.

Przy wymiarze kary sąd kierował się dyrektywami z art. 33 kw i wziął pod uwagę wszystkie w/w okoliczności oraz fakt wielość popełnionych przez oskarżonego czynów,

W ocenie sądu kara grzywny w łącznej wysokości 1000 zł będzie adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości czynów oraz wystarczającą do wdrożenia oskarżonego do poszanowania prawa i zasad współżycia społecznego. Ponadto kara taka została orzeczona w worku nakazowym i w tym zakresie prokurator nie składał sprzeciwu.

Na poczet orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej ograniczenia wolności zaliczono okres jego zatrzymania od 10.05.2024 r. godz. 18:30 do 12.05.2024 r. godz. 18:30.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

---------

-----------

-----------

---------------------------

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

------------------------------------------

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6

Na podstawie art. 624 § 1 kpk A. S. został zwolniony od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, ponieważ nie ma on stałych dochodów.

1.1Podpis