Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Legionowie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 627/22

Uzasadnienie dotyczy całości wyroku

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

S. M.

Czyn opisany w pkt 1 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie sygn. akt II K 610/21 orzeczono wobec oskarżonego m.in. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat. Wyrok uprawomocnił się w dniu 09.08.2021 r.

2. W dniu 21.04.2022 r. wbrew w/w zakazowi S. M. kierował samochodem marki H. (...) o nr rej. (...). Wraz z oskarżonym w pojeździe było jeszcze troje pasażerów. Jadąc ulicą (...) w L. około godz. 0:40 oskarżony został zatrzymany do kontroli drogowej przez funkcjonariusz policji z KPP w L..

3. W czasie popełnienia wyżej opisanego czynu S. M. miał w znaczymy stopniu ograniczoną zdolność do rozpoznania jego znaczenia, jak i kierowania swoim postępowaniem. U oskarżonego biegli rozpoznali upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim.

zeznania świadka: - M. M.

- wyjaśnienia oskarżonego

- opinia

- notatka urzędowa

- odpis wyroku

- pismo Wydziału Komunikacji

k. 112-113, 38

k. 112

k. 165-171

k. 1-2

k.11

k.14

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

---

------------

--------------

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

---------------

-------------

----------

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1 – 3

zeznania świadka: - M. M.

- wyjaśnienia oskarżonego

dowody rzeczowe wymienione

w tabeli 1.1

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom M. M. albowiem są one spójne i co istotne, świadek zeznawał zgodnie z tym, jak zaobserwował i zapamiętał opisywane przez siebie zdarzenia. Także oskarżony nie kwestionował przebiegu kontroli drogowej oraz tego, że kierował pojazdem mechanicznym w dniu 21.04.2022 r., wbrew prawomocnemu zakazowi.

Prawdziwość, autentyczność i rzetelność sporządzenia ujawnionych w sprawie pozostałych dowodów nieosobowych, w tym także opinii odnośnie stanu zdrowia psychicznego oskarżonego, nie była przedmiotem zarzutów stron, ani też nie wzbudziła wątpliwości sądu. Zostały one sporządzone poprawnie, kompleksowo i w sposób zgodny ze standardami rzetelnego postępowania, z tych też względów sąd w całości uznał te dowody za w pełni wiarygodne. Wprawdzie wniosek obrońcy o pisemne uzasadnienie wyroku wydanego w przedmiotowej sprawie, odnosi się do jego całości, więc należy przyjąć, że obecnie strona kwestionuje ustalenia co do winy S. M., ale wobec faktu, że nie były one wczesnej przedstawione sąd nie może się do nich odnieść.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---------

----------

------------------------------------

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

S. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Reasumując, w świetle poczynionych przez sąd ustaleń, wina S. M. nie budzi żadnych wątpliwości i czynem swoim wyczerpał on dyspozycję art.244kk. W ocenie sądu nie ma także wątpliwości, że oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim, ponieważ miał on świadomość orzeczenia w/w zakazu. Należy w tym miejscu wskazać, że sąd nie neguje, że wyrok wydany w sprawie II K 610/21 był wyrokiem zaoczny. Jednakże zgodnie z procedurą karną wyroki są jawne i przedmiotowy wyrok uprawomocnił się w sierpniu 2021 roku, a czyn zarzucany S. M. został popełniony w dniu 21.04.2022 r., czyli po ponad roku obowiązywania zakazu. Z tego też powodu oskarżony miał dużo czasu by niejako uzmysłowić sobie, że orzeczono wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych oraz, że zakaz ten jest prawomocny. Zwłaszcza, że był on już prawomocnie skazany za naruszenie tego rodzaju zakazu w sprawie sygn. akt II K 492/22.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1

S. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd przyjął, że oskarżony działał w warunkach ograniczonej poczytalności, kierując się w tym zakresie opinią sądowo-psychiatryczną, albowiem u S. M. biegli rozpoznali upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim (art.31§2kk).

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

-------------

-----------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

-------------------------------------------------

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

-----------

---------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

-----------------------------

☐

1.7.  Uniewinnienie

----------

-----------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

------------------------------------------------

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. M.

1

1

2

W ocenie sądu, odnosząc się do dyrektyw wymiaru kary określonych w art. 53kk oraz w art.37akk, który zawiera zasadę preferencji kar nie izolacyjnych, należało wymierzyć S. M. karę 9 miesięcy ograniczenia wolność. Jest to kara adekwatna do stopnia winy oskarżonego oraz stopnia społecznej szkodliwości w/w czynu.

Okoliczności obciążające to dotychczasowa karalności oskarżonego, w tym aż trzy razy za przestępstwa ogólnie ujmując z zakresu nieprawidłowego poruszania się w ruchu lądowym, w tym też wbrew zakazowi, za co wymierzono mu m.in. karę pozbawienia wolności. To jednak nie doprowadziło do zmiany postępowania oskarżonego, który ponownie poruszał się samochodem wbrew orzeczonego zakazu.

Okoliczności łagodzące to fakt, że oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, wyraził skruchę oraz że działał w warunkach art.31§2kk.

Tym samym, sąd uznał, że mimo ponownego naruszenia norm prawa karnego, zachodzą podstawy do przyjęcie pozytywnej prognozy kryminologicznej wobec oskarżonego. Kara ta winna spełnić swe cele zarówno w zakresie prewencji ogólnej, jak i szczególnej, tj. uświadomić oskarżonemu, że nie ma przyzwolenia i społecznej akceptacji na wyżej opisane zachowanie.

Stosowanie do treści art.42§1a pkt 2kk sąd orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat. Przepis ten stanowi, że sąd obligatoryjnie orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w razie skazania za przestępstwo określone w art.244kk, jeżeli czyn sprawcy polegał na niezastosowaniu się do zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Z uwagi na ponowne naruszenie w/w zakazu sąd określił przedmiotowy zakaz na okres 4 lat.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

---------

----------

-----------

---------------------------

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd nie uwzględnił wniosku obrońcy o zastosowanie instytucji nazwyczajonego złagodzenia kary. Pomijająca w tym miejscu fakt, że w odniesieniu do kary za wysepek z art.244kk, zastosowanie art.37a§1kk nie wiele zmienia w ustawowych granic kary porównując z ewentualnym zasuwaniem art.60§6 pkt 4kk. Nie mniej jednak orzekając o skorzystaniu z regulacji przewidzianej w art.37a§1kk sąd miał przede wszystkim na uwadze względy prewencji ogólnej, czyli kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa oraz samo odziaływanie na oskarżonego. Nie można także pominąć faktu, że z samej definicji kary wynika, że musi ona stanowić pewną dolegliwość dla sprawcy przestępstwa, zwłaszcza że S. M. był już łącznie ośmiokrotnie karany, w tym również na kary pozbawienia wolności. Czyli przedmiotowy występek nie był jednorazowym naruszeniem normy karnej, ale wynikiem już pewnej demoralizacji oskarżonego.

Zdaniem sądu nie ma podstaw, by twierdzić, że nadzwyczajne złagodzenie kary w wypadkach określonych w art.31§2kk powinno stanowić regułę, gdyby istotnie tak miało być, ustawodawca wyraźnie by to zastrzegł. Decyzja w zakresie wymiaru kary sprawcy, który popełnił przestępstwo w warunkach określonych w art.31§2kk, powinna uwzględniać wszystkie ogólne dyrektywy wymiaru kary oraz relewantne w danym wypadku dyrektywy szczególne (zob. wyrok SN z 22.02.1973 r., Rw 136/73, OSNKW 1973/6, poz. 82). Jednocześnie, jeżeli sąd nie zdecyduje się na zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary, powinien potraktować ograniczenie poczytalności jako okoliczność łagodzącą (zob. wyrok SA w Gdańsku z 17.07.2019 r., II AKa 128/19, LEX nr 2749034), co też nastąpiło w niniejszej sprawie.

Na marginesie należy podnieść, że obrońca wnioskował o wymierzenie kary grzywny w granicy minimalnej stawki, powołując się na sytuację materialną rodziny oskarżonego. Jednakże to nie rodzina a oskarżony ma wykonać karę i skoro S. M. nie pracuje i nie ma środków na wykonanie kary grzywny, to jej orzekanie w ocenie sądu jest nieuzasadnione.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Uwzględniając sytuację finansową S. M., sąd postanowił zwolnić go od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych i obciążył nimi Skarb Państwa. Oskarżony nie ma stałego zatrudnienia ani dochodów, obecnie odbywa karę pozbawienia wolności.

1.1Podpis