Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Legionowie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 763/22

Uzasadnienie dotyczy całości wyroku.

1.1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

S. G.

w okresie od dnia 16 września 2020 roku do dnia 24 września 2021 roku w miejscowości M., województwo (...), uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniej P. M. (1) określonego ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Legionowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 13 września 2005 roku o sygn. akt III RC 32/05 w kwocie 300 zł miesięcznie, zmienionego wyrokiem Sądu rejonowego w Legionowie z dnia 18 listopada 2014 r. o sygn. akt III RC 316/14 na kwotę 650 zł miesięcznie, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej trzech świadczeń okresowych, narażając uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, to jest o czyn z art. 209 § 1a k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony S. G. jest ojcem P. M. (2) (poprzednio M., poprzednio G.) i ciąży na nim obowiązek alimentacyjny określony co do wysokości ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Legionowie z 13 września 2005 roku o sygn. akt III RC 32/05 w kwocie 300 zł miesięcznie, zmieniony wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z 18 listopada 2014 r. o sygn. akt III RC 316/14 na kwotę 650 zł miesięcznie. W okresie objętym zarzutem S. G. nie płacił alimentów na rzecz córki P. M. (2), była ona na utrzymaniu matki – M. M. (2). S. G. w okresie od 2015 r. do 15 września 2020 r. przebywał w (...) Szpitalu Wojewódzkim (...) w Z. na oddziale psychiatrycznym, w tym w okresie od 28 listopada 2016 do 15 września 2020 r. tytułem środka zabezpieczającego orzeczonego w sprawie sygn. II K 784/15. Po opuszczeniu szpitala psychiatrycznego sporadycznie kontaktował się z córką, dał jej na urodziny 200 zł.

Odpis wyroku;

protokół ugody;

zeznania świadka M. M. (2);

wyjaśnienia oskarżonego;

zeznania świadka P. M. (2);

kopia akt sprawy sygn. II K 784/15

4, 22-23;

21-21v.;

24-26v.;

27-29;

50-51;

87-88;

173-186v.

Egzekucja alimentów prowadzona przez komornika sądowego M. T. w sprawie sygn. Kmp 17/06 była bezskuteczna w okresie objętym zarzutem.

Od grudnia 2021 r. S. G. regularnie płaci alimenty do komornika, przy czym do czasu aż podjął pracę korzystał w tym zakresie z pomocy finansowej ojca. Od lipca 2023 r. podjął pracę i egzekucja alimentów była skuteczna.

Zaświadczenie od komornika;

dokumenty z akt komorniczych;

wyjaśnienia oskarżonego

Zeznania świadka A. G.

3, 41-41v., 194-194v.;

24-26v., 160-165v.;

51, 197v.

219-219v.

W okresie objętym zarzutem P. M. (2) otrzymywała świadczenie z funduszu alimentacyjnego po 500 zł miesięcznie i świadczenie pieniężne z OPS.

Decyzja nr FA.530.45.2020;

Decyzja nr FA.530.59.2021

Zeznania świadka M. M. (2)

Zeznania świadka P. M. (2)

2-2v.;

40-40v.;

24-26v., 210v.;

87-88, 210-210v.

W okresie objętym zarzutem oskarżony nie pracował. Po opuszczeniu szpitala psychiatrycznego S. G. mieszkał w domu, który należy do jego ojca. Był na utrzymaniu ojca, który kupował mu jedzenie, niezbędne rzeczy do egzystencji. S. G. nie miał żadnego majątku ani dochodów, kilka miesięcy zajęło mu by wrócić do unormowania życia na wolności. Zniszczył mieszkanie, w którym mieszka, ponieważ miał urojenia zapachowe, zerwał podłogi, wyrwał wannę i grzejniki.

Zeznania świadka G. G. (2)

210v.

Wyjaśnienia oskarżonego

51, 197v.

Zeznania świadka A. G.

219-219v.

W okresie objętym zarzutem S. G. nie był zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna, nie był zgłoszony do ubezpieczenia społecznego.

Oskarżony nie korzysta z pomocy społecznej z OPS.

Informacja z PUP, ZUS i OPS

10-11

S. G. nie był karany. Jest kawalerem, ma 40 lat, ma jedną dorosłą córkę, choruje na schizofrenię paranoidalną i był z tego powodu kilkukrotnie hospitalizowany na oddziale psychiatrycznym, leczy się psychiatrycznie, odbywa terapię psychiatryczną tytułem środka zabezpieczającego, obecnie nie pracuje, jest na utrzymaniu ojca. Biegli lekarze psychiatrzy zaobserwowali utrzymujące się zaburzenia w zakresie formy myślenia, a także objawy negatywne procesu schizofrenicznego, które mogą stanowić utrudnienie w skutecznym znalezieniu i utrzymaniu pracy zarobkowej. Stan psychiczny S. G. w okresie objętym zarzutem nie znosił ani nie ograniczał jego poczytalności. W okresie objętym zarzutem miał orzeczony umiarkowany stopień niepełnosprawności, wymagający wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez pomoc społeczną. W decyzji o orzeczeniu niepełnosprawności wskazano, że powinien pracować w zakładzie pracy chronionej. W okresie od 16 września 2020 r. do 14 września 2021 r. Powiatowy Urząd Pracy w L. miał trzy oferty pracy w zakładzie pracy chronionej, jednakże nie były one przeznaczone dla osób z orzeczeniem o niepełnosprawności.

Karta karna,

dane osobopoznawcze,

Dokumentacja medyczna

Opinia sądowo-psychiatryczno-psychologiczna;

Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności;

Pismo z PUP

206;

196;

56, 68;

70-79;

146-146v.;

187

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

S. G.

w okresie od dnia 16 września 2020 roku do dnia 24 września 2021 roku w miejscowości M., województwo (...), uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniej P. M. (1) określonego ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Legionowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 13 września 2005 roku o sygn. akt III RC 32/05 w kwocie 300 zł miesięcznie, zmienionego wyrokiem Sądu rejonowego w Legionowie z dnia 18 listopada 2014 r. o sygn. akt III RC 316/14 na kwotę 650 zł miesięcznie, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej trzech świadczeń okresowych, narażając uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, to jest o czyn z art. 209 § 1a k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

S. G. uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego wobec córki P. M. (2) (poprzednio M.).

Wyjaśnienia oskarżonego;

zeznania świadka A. G.;

zeznania świadka G. G. (2);

Dokumentacja medyczna

Opinia sądowo-psychiatryczno-psychologiczna;

Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności;

Pismo z PUP

Jw.

1.2. OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego

Sąd uznał je za wiarygodne w całości wobec braku dowodów przeciwnych. Wyjaśnienia oskarżonego o sytuacji osobistej po opuszczeniu szpitala psychiatrycznego były spójne z zeznaniami świadków G. G. (2) i A. G., nadto nie są sprzeczne z dowodami z dokumentów w postaci zaświadczeń i kopii akt komorniczych, dokumentacji medycznej, orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

Zeznania świadków M. M. (2),

P. M. (2),

G. G. (2),

A. G.

Sąd dał im wiarę w całości. Fakt niepłacenia alimentów przez oskarżonego w okresie objętym zarzutem jest bezsporny. Świadkowie M. i P. M. (2) nie miały wiedzy na temat przyczyny niepłacenia alimentów przez oskarżonego. W tym zakresie podstawą ustaleń faktycznych są wiarygodne zeznania świadków G. G. (2) i A. G., gdyż są spójne, logiczne i zgodne z wiarygodnymi wyjaśnieniami oskarżonego.

Karta karna, dokumenty akt komorniczych, informacja z PUP, ZUS i OPS, decyzja o niepełnosprawności, dokumentacja medyczna, decyzje, odpisy orzeczeń, kopia akt sygn. II K 784/15

Dokumenty sporządzone przez uprawnione podmioty, w przepisanej formie, niekwestinowane.

Opinia sądowo-psychiatryczno-psychologiczna;

Sąd uczynił podstawą ustaleń faktycznych opinię sporządzoną przez biegłych lekarzy psychiatrów i biegłego psychologa. Opinia jest rzetelna, rzeczowa, wyczerpująco uzasadniona. Wnioski opinii są jasne, spójne. Biegli zaopiniowali na podstawie dokumentacji medycznej z leczenia oskarżonego i na podstawie jego badania. Nie ma podstaw by kwestionować wiarygodność tego dowodu.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

I.

S. G.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Oskarżyciel publiczny zarzucił oskarżonemu popełnienie czynu z art. 209 § 1a k.k. w okresie od 16 września 2020 r. do 24 września 2021 r., tj. od dnia następującego po tym jak oskarżony opuścił szpital psychiatryczny, w którym przebywał przez okres 5 lat, niemalże nieprzerwanie, w ramach środka zabezpieczającego orzeczonego w sprawie sygn. II K 784/15.

Dla odpowiedzialności karnej z art. 209 § 1a k.k. wymagane jest spełnienie przez sprawcę znamion polegających na: niewykonywaniu obowiązku alimentacyjnego określonego, co do wysokości orzeczeniem sądowym lub ugodą, spowodowanie w ten sposób zaległości stanowiących równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych oraz będącego następstwem dwóch poprzednich narażenia osoby uprawnionej na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Przy czym zgodnie z ogólnymi zasadami Kodeksu karnego czynu tego dopuścić się można tylko z winy umyślnej. W pojęciu „uchyla się” zawarty jest zawsze negatywny stosunek psychiczny osoby zobowiązanej do świadczenia, powodujący, że nie dopełnia ona nałożonego na nią obowiązku umyślnie gdyż wypełnić go nie chce lub też lekceważy, mimo, że ma obiektywną możliwość jego wykonania. Występku tego może zatem dopuścić się tylko ten, kto mógłby wykonać ciążący na nim obowiązek, a tego nie czyni mimo realnych możliwości. Konieczna jest więc weryfikacja wysokości osiąganych przez oskarżonego dochodów i jego możliwości zarobkowych oraz ustalenie, czy i w jakim stopniu wywiązywał się z ciążących na nim obowiązków, a także jakie podjął starania, aby się z nich wywiązać (zob. wyrok Sądu Najwyższego z 24 listopada 2022 r., sygn. IV KK 405/22.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, Sąd uznał, że oskarżony nie wypełnił znamion występku z art. 209 § 1a k.k., gdyż w okresie objętym zarzutem oskarżony nie miał obiektywnej możliwości wykonania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego i nie wykonywał go bez złej woli. Podkreślić trzeba, że oskarżony jest chory psychicznie, ma zdiagnozowaną schizofrenię paranoidalną. Objawy negatywne procesu schizofrenicznego mogą wedle opinii biegłych psychiatrów i biegłego psychologa stanowić utrudnienie w skutecznym znalezieniu i utrzymaniu pracy zarobkowej. Fakt ten pośrednio wynika również z zeznań świadków G. i A. G., tj. członków najbliższej rodziny oskarżonego. Świadek G. G. (2) zeznał, że to cud, że oskarżonego w ogóle przyjęto do pracy, ze względu na jego zachowanie spowodowane chorobą psychiczną, natomiast świadek A. G. zeznał, że oskarżony nie nadaje się do pracy, gdyż jego choroba sprawia, że ma on wysoką wrażliwość na zapachy, wyzywa innych ludzi, gdy ma urojenia zapachowe. Przez takie objawy oskarżony pozrywał podłogi w domu, wyrwał wannę. Jak wynika z zeznań świadka A. G. oskarżony już nie pracuje. Udało mu się zatem utrzymać pracę przez niespełna rok. Nadto wskazać trzeba, że oskarżony ma orzeczony lekki stopień niepełnosprawności i uprawniony organ stwierdził, że może on pracować tylko w zakładzie pracy chronionej. Sąd z urzędu ustalił, że w okresie objętym zarzutem w Powiatowym Urzędzie Pracy w L. nie było ofert pracy w zakładzie pracy chronionej dla osób z orzeczeniem o niepełnosprawności. Z tego względu uznać należy, że w okresie objętym zarzutem oskarżony obiektywnie nie mógł podjąć pracy i wypełniać obowiązku alimentacyjnego, gdyż takiej oferty dla niego nie było, nadto jego choroba psychiczna utrudnia mu skuteczne znalezienie i utrzymanie pracy zarobkowej. W ocenie Sądu oskarżony obiektywnie nie miał możliwości wywiązać się z obowiązku alimentacyjnego już od pierwszego dnia kiedy opuścił szpital psychiatryczny, w którym przebywał przymusowo. Trudno oczekiwać od człowieka, który przez niemalże 5 lat przebywał na internacji by już od pierwszego dnia „na wolności” zapłacił alimenty. Oskarżony wiarygodnie wyjaśnił, że potrzebował kilka miesięcy by w ogóle wrócić do życia w normalnych warunkach. Jest to zrozumiałe, gdyż przez prawie 5 lat przebywał w warunkach izolacji z osobami chorymi psychicznie. Z zeznań świadka A. G., który ma najlepszą wiedzę o sytuacji osobistej oskarżonego, wynika, że w okresie objętym zarzutem oskarżony był na jego wyłącznym utrzymaniu, gdyż nie był zdolny, ze względu na swoją chorobę do utrzymania się samodzielnie. Ojciec oskarżonego żywił go, dawał mu pieniądze na bieżące utrzymanie, płacił za jego mieszkanie.

Z tych względów Sąd uznał, że oskarżony nie wypełnił swoim zachowaniem znamienia uchylania się. Nie można bowiem przyjąć, że miał negatywne nastawienie do obowiązku alimentacyjnego. Oskarżony obiektywnie nie był w stanie skutecznie z obowiązku tego się wywiązać, gdyż sam potrzebował wsparcia finansowego na utrzymanie. Ze względu na stan jego niepełnosprawności i proces choroby psychicznej, nie mógł podjąć pracy. Mając powyższe na uwadze, wobec braku znamion czynu zabronionego, Sąd zgodnie z art. 414 § 1 k.p.k. uniewinnił oskarżonego od zarzuconego czynu.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II-III

Zgodnie z art. 632 pkt 2 k.p.k. w sprawach z oskarżenia publicznego w razie uniewinnienia koszty sądowe ponosi Skarb Państwa. Oskarżony miał ustanowionego obrońcę z urzędu w postępowaniu przygotowawczym i przed Sądem – adw. P. L.. Obrońca stawił się na 4 terminach rozprawy. Dlatego na podstawie art. 29 ust.1 ustawy z 26 maja 1982 roku Prawo adwokaturze Sąd przyznał mu od Skarbu Państwa 1704 zł tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną oskarżonemu z urzędu w postępowaniu przygotowawczym i przed Sądem. Stawka wynagrodzenia została ustalona na podstawie § 17 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3 w zw. z § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

1.18. POdpis