Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Legionowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Grzegorz Woźniak

Protokolant: Marta Czapska

przy udziale Prokuratora Piotra Barczewskiego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12.03.2019 r.

sprawy przeciwko

K. J. urodz. (...)

w W.

synowi P. i J. z d. F.

oskarżonego, o to, że: w dniu 8 września 2017 roku w L., woj. (...) wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał przy sobie środki odurzające w postaci marihuany o wadze netto 11,36 grama,

tj. o przestępstwo z art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

orzeka

I. Uznaje oskarżonego K. J. za winnego popełnienia zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na mocy powołanego przepisu wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

II. Na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet kary wymierzonej oskarżonemu w punkcie I wyroku zalicza okres zatrzymania go od dnia 8.09.2017 r. godz. 14:00 do dnia 9.09.2017 r. godz. 15:20.

III. Na mocy art. 70 ust. 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych wymienionych na k. 64 pod poz. 1 i 2, poprzez zniszczenie.

IV. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. oraz art. 17 ust. 1 Ustawy o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego z obowiązku zwrotu kosztów sądowych i przejmuje je na rzecz Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 1131/18

UZASADNIENIE WYROKU

z dnia 12 marca 2019 r. ,

w części dotyczącej kary, zgodnie z treścią art. 424 § 3 k.p.k.

Sąd, na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego podczas rozprawy, ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 8 września 2017 r. ujawniono, że oskarżony K. J. posiadał przy sobie słoik szklany, w którym znajdowało się 9 sztuk zawiniątek foliowych z zawartością marihuany. Po badaniu okazało się, że zawiniątka ta zawierały łącznie 11,36 grama netto ziela konopi innych niż włókniste, czyli marihuany o zawartości Δ-9 (...) od 15 do 24 %.

Sąd zważył, co następuje:

Obowiązująca w Polsce ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, przewiduje, że posiadanie środków odurzających jest dozwolone jedynie na potrzeby instytutów leczniczych i badawczych, jak stanowi art. 34 ust. 1 i art. 35 ust. 1 i 4 tej ustawy. Posiadanie środków odurzających przez osoby fizyczne jest natomiast zabronione, zabronione jest również uczestnictwo w obrocie środkami odurzającymi i ich sprzedaż innym osobom.

W dniu 8 września 2017 r. oskarżony posiadał przy sobie 11,36 grama środka odurzającego w postaci marihuany. Oznacza to, że dopuścił się popełnienia występku określonego w art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Niewątpliwie stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez oskarżonego S. G. czynów był znaczny, gdyż oskarżony wszedł w posiadanie niemałej ilości środka odurzającego. W ten sposób oskarżony rozpowszechniał dostęp do marihuany oraz mógł doprowadzić do uzależnienia od niej kolejnej osoby.

Stopień winy oskarżonego jest niewątpliwie znaczny, ze względu na umyślne działanie oskarżonego, okazane lekceważenie porządku prawnego oraz niemałą ilość posiadanego środka odurzającego. Należy uwzględnić, że z ilości posiadanej przez oskarżonego można było sporządzić co najmniej 22 porcje służące do jednorazowego odurzenia, uwzględniając że najczęściej w praktyce występują porcje do odurzenia o wadze około 0,5 grama. Nie można podzielić zapatrywania obrońcy wyrażonego w mowie końcowej jakoby marihuana była tzw. lekkim środkiem odurzającym. Ustawodawca przewidział, że marihuana jest środkiem odurzającym, a jej uzależniający wpływ jest niewątpliwy, o czym zresztą stwierdził również oskarżony (k.124v).

Oskarżony ma 23 lata, zdobył wykształcenie średnie, jest kawalerem, pracuje jako trener i osiąga sukcesy w pracy (k.122), ponadto studiuje rehabilitację, zarabia około 2.500 złotych miesięcznie (oświadczenie z k.124), był karany (k.115).

Uwzględniając wyżej omówiony stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, a także warunki i właściwości osobiste oskarżonego uznać należy, że karą adekwatną, dostosowaną do stopnia społecznej szkodliwości i winy oskarżonego oraz zdolną przekonać go do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości powinna być wobec niego kara 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Oskarżony był karany na karę pozbawienia wolności (k.115) i warunkowe zawieszenie wykonania kary nie jest możliwe, zgodnie z treścią art. 69 § 1 k.k. Na jej poczet został zaliczony okres pozbawienia wolności oskarżonego w sprawie.

Przepadek środków odurzających jest obligatoryjny zgodnie z przepisem powołanym w punkcie III wyroku.

Oskarżony zarabia niewiele, a po uprawomocnieniu się wyroku może odbyć karę izolacyjną, wobec czego Sąd zwolnił go z obowiązku zwrotu kosztów sądowych i przejął je na rzecz Skarbu Państwa.