Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Legionowie

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Obwiniony A. B. jest synem pokrzywdzonej L. B. (1) . Pomiędzy obwinionym A. B. a pokrzywdzoną L. B. (1) istnieje ostry konflikt na tle majątkowym na skutek którego musiał on wraz z żoną E. B. w lutym 2018 r. wyprowadzić się z posesji przy ul. (...) w S., gmina W. woj. (...) , gdzie obecnie mieszka jego syn M. B. i pokrzywdzona L. B. (1) .

W okresie od marca 2018 roku do 08 sierpnia 2018 roku obwiniony A. B. systematycznie co najmniej 2 razy tygodniu przyjeżdżał z N. wraz ze swoją żoną E. B. do miejscowości S. na posesję przy ul. (...) pod pretekstem odwiedzin syna M. B. . Po przyjeździe na tą posesje obwiniony A. B. parkował swój samochód pod oknem kuchni znajdującej się w części domu w której mieszka pokrzywdzona L. B. (1) i włączał w samochodzie muzykę, a gdy odjeżdżał z posesji tym samochodem to trąbił klaksonem . Takie działanie obwinionego A. B. miało na celu złośliwe niepokojenie jego matki L. B. (1) w celu jej dokuczenia w związku z konfliktem na tle majątkowym w którym obwiniony A. B. i pokrzywdzona L. B. (1) pozostają . Pokrzywdzona L. B. (2) prosiła swojego wnuka M. B. by ten wpłynął na ojca – obwinionego A. B. , by się on tak nie zachowywał . Jednak M. B. nie chciał na ten temat rozmawiać z ojcem .

A. B. ma ukończone 59 lata , jest żonaty , uzyskuje dochód z renty w kwocie 1206 zł , nie posiada nikogo na utrzymaniu, nie była karany ( k. 65 ) , nie był leczony psychiatrycznie ani odwykowo.

Sąd powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie następujących dowodów : częściowo wyjaśnień obwinionego A. B. ( k. 6 i k. 58 ) , zeznań świadków : L. B. (1) ( k. 1, k. 3 i k. 58-59 ) i T. Ś. ( k. 75 ) dokumentów w postaci : sprzeciwu od wyroku nakazowego ( k. 26-29 ) , karty karnej ( k. 65 ) i pisma z KP w W. ( k. 72 ) oraz częściowo zeznań świadka E. B. ( k. 68 ).

A. B. została obwiniony o to , iż w okresie od marca 2018 roku do 8 sierpnia 2018 roku w msc. S. ul. (...) poprzez włączanie muzyki i trąbienie klaksonem złośliwie niepokoił L. B. (1) o jest o czyn z art. 107 k.w. .

Obwiniony A. B. podczas przesłuchania w charakterze obwinionego i na rozprawie przed Sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił iż okresie objętym wnioskiem o ukaranie 5-6 razy była sytuacja że gdy przyjechał na posesję w S. przy ul. (...) w odwiedziny do syna M. B. włączał w swoim samochodzie muzykę , ale było to podczas grilli w których uczestniczył również jego syn M. . Nie miał żadnych informacji od matki że jej ta muzyka przeszkadza . Obwiniony A. B. w swoich wyjaśnieniach wskazał iż w okresie objętym wnioskiem o ukaranie regularnie dwa razy w tygodniu odwiedzał syna M. B. przyjeżdżając samochodem na posesję przy ul. (...) w S. . Ponadto obwiniony A. B. opisał z jakiego powodu pozostaje w konflikcie z matką i lutym 2018 r. musiał wyprowadzić się wraz z żoną E. B. ze S. ul. (...) do N. ( k. 6 i k. 58 ) .

Na wiarę zasługuje wyjaśnienia obwinionego A. B. w części w której opisał powody swojego konfliktu ze swoją matką pokrzywdzona L. B. (1). Na wiarę zasługuje również ta część wyjaśnień obwinionego A. B. w której przyznał iż gdy przyjeżdżał na tą posesji w odwiedziny do syna włączał w swoim samochodzie muzykę oraz że odwiedzał syna regularnie 2 razy w tygodniu . W tym zakresie wyjaśnienia obwinionego A. B. są jasne , dokładne i korespondują z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zwłaszcza zeznaniami świadków : L. B. (1) ( k. 1, k. 3 i k. 58-59 ) , T. Ś. ( k. 75 ) i E. B. ( k. 68 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę oraz dokumentami w postaci pisma z KP w W. ( k. 72 ) .

Należy wskazać iż z wyjaśnień obwinionego A. B. w zakresie jakim Sąd dał im wiarę wynika wprost iż popełnił on zarzucany mu czyn z art. 107 k.w..

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego A. B. pozostałym zakresie zwłaszcza faktu iż do sytuacji gdy włączał muzykę w swoim samochodzie w okresie objętym wnioskiem o ukaranie doszło tylko 5-6 razy podczas organizowanych na posesji przy ul. (...) w S. grilli . W tym zakresie wyjaśnienia obwinionego A. B. stanowią przyjętą przez nią linię obrony zmierzającą pomniejszenia swojej odpowiedzialności za popełniony przez niego czynu . Należy zauważyć iż obwiniony A. B. w swoich wyjaśnieniach przyznała iż pomiędzy nim a jego matką L. B. (1) istniej ostry konflikt na tle majątkowym na skutek którego w lutym 2018 r. musiał w raz żoną wyprowadzić się z posesji w S. przy ul. (...) . Należy wskazać iż z zeznań świadka : L. B. (1) wynika wprost iż w jaki sposób i dlaczego w okresie objętym wnioskiem o ukaranie była złośliwie niepokojona przez swojego syna obwinionego A. B. ( k. 1, k. 3 i k. 58- 59 ) . Natomiast z zeznań świadka E. B. – żony obwinionego A. B. wynika wprost iż podczas wizyt na posesji w S. przy ul. (...) jej mąż A. B. regularnie włączał w samochodzie muzykę i używał klaksonu . Fakt ten podważa prawdziwość twierdzeń obwinionego zawartych w jego wyjaśnieniach iż do sytuacji gdy włączał muzykę w swoim samochodzie w okresie objętym wnioskiem o ukaranie doszło tylko 5-6 razy podczas organizowanych na posesji przy ul. (...) w S. grilli .

Wyżej wskazane fakty dyskwalifikują prawdziwość wyjaśnień obwinionego A. B. w zakresie jakim Sąd nie dał im wiary .

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków : L. B. (1) i T. Ś. jako jasnym , dokładnym i precyzyjnym.

Z zeznań świadka L. B. (1) – pokrzywdzonej w niniejszej sprawie wynika iż w okresie od marca 2018 roku do 08 sierpnia 2018 r. jej syn A. B. złośliwie ją niepokoił gdy przyjeżdżał na posesji przy ul. (...) w S. na której ona mieszka , poprzez włączanie w samochodzie głośniej muzyki i trąbienie klaksonem . Pokrzywdzona L. B. (1) wskazała iż jej syn A. B. w tym okresie regularnie 2 razy w tygodniu przyjeżdżał w odwiedziny do M. B. i parkował samochód pod oknem kuchni znajdującej się w części domu w której ona mieszka i włączał w samochodzie muzykę , a gdy odjeżdżał z posesji tym samochodem to trąbił klaksonem . W ocenie pokrzywdzonej takie działanie obwinionego A. B. miało na celu jej złośliwe niepokojenie ze względu na fakt iż przepisała nieruchomość przy ul. (...) w S. swojemu wnukowi M. B. . Pokrzywdzona L. B. (1) wskazała ponadto w swoich zeznaniach iż prosiła swojego wnuka M. B. by ten wpłynął na ojca – obwinionego A. B. by się on tak nie zachowywał , jednak M. B. nie chciał na ten temat rozmawiać z ojcem ( k. 1, k. 3 i k. 58-59 ) .

Natomiast z zeznań świadka T. Ś. wynika iż na posesji przy ul. (...) w S. były interwencje policji w związku ze sporami rodzinnymi , jednak nie pamięta ich szczegółów . Od 12 lat jest dzielnicowym i był tam chyba na 1 interwencji ( k. 75 ) .

Fakt, że wymienieni wyżej świadkowie precyzyjnie określają zakres swojej wiedzy na temat zdarzeń, w zakresie których Sąd dał wiarę zeznaniom tych świadków, świadczy zdaniem Sądu o braku skłonności do konfabulacji i dążeniu do rzetelnego przedstawienia przebiegu wydarzeń. Zeznania świadków są jasne , dokładne i korespondują z całością materiału dowodowego zebranego w sprawie.

Natomiast świadek E. B. – żona obwinionego A. B. w swoich zeznaniach wskazała iż w okresie objętym wnioskiem o ukaranie przyjeżdżała wraz z mężem na posesji przy ul. (...) w S. regularnie dwa razy w tygodniu w odwiedziny do syna M. B. . W okresie objętym wnioskiem o ukaranie mąż włączał muzykę w samochodzie , jednak nie za każdym razem . Muzyka nie grała cały czas tylko wtedy gdy byli na dworze . Obwiniony nie robił tego by komukolwiek dokuczyć , tylko dla przyjemności . Nie raz mąż używał też klaksonu bo po podwórku biegał pies . Jednak nie robił tego ze złośliwości ( k. 68 ).

Sąd dał zeznaniom świadka E. B. za wyjątkiem części w której stwierdziła iż opisane przez nią zachowania jej męża obwinionego A. B. w postaci włączania muzyki w samochodzie i trąbienia klaksonem nie miały na celu złośliwego niepokojenia L. B. (1). W tym zakresie zeznania świadka E. B. są jasne , dokładne i korespondują z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zwłaszcza zeznaniami świadka : L. B. (1) ( k. 1, k. 3 i k. 58-59 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę . Należy wskazać iż z zeznań świadka E. B. wynika wprost iż podczas wizyt na posesji w S. przy ul. (...) jej mąż A. B. regularnie włączał w samochodzie muzykę i używał klaksonu . Zeznania świadka E. B. potwierdzają fakt iż obwiniony A. B. popełnił zarzucany mu czyn z art. 107 k.w. .

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka E. B. w części w której stwierdziła iż opisane przez nią zachowania jej męża obwinionego A. B. w postaci włączania muzyki w samochodzie i trąbienia klaksonem nie miały na celu złośliwego niepokojenia L. B. (1) . W tym zakresie zeznania świadka E. B. mają na celu uwolnienie obwinionego A. B. od odpowiedzialności za popełniony przez niego czyn . Należy zauważyć iż zeznań pokrzywdzonej L. B. (1) wynika iż takie zachowanie obwinionego A. B. było dla niej uciążliwe i traktowała jej jako złośliwe niepokojenie . Ponadto należy stwierdzić iż nie jest standardowym zachowanie polegające na tym iż prawie za każdym razem po przyjeździe na tą posesje której obwiniony A. B. nie jest właścicielem włączał on muzykę w samochodzie i używał klaksonu w sytuacji gdy zdawał sobie sprawę iż może to przeszkadzać jego matce , która ma 81 lat . Należy wskazać iż obwiniony A. B. pozostaje w ostrym konflikcie na tle majątkowym ze swoją matką L. B. (1) i tym samym jego zachowanie miało na celu dokuczenie jej i złośliwe niepokojenie . Należy wskazać iż obwiniony A. B. zaczął się w ten sposób zachowywać po tym jak w lutym 2018 r. musiał się wyprowadzić z posesji przy ul. (...) w S. .

Wyżej wskazane fakty dyskwalifikują prawdziwość zeznań świadka E. B. w zakresie jakim Sąd nie dał im wiary.

Natomiast świadek M. B. syn obwinionego A. B. na podstawie art. 182 k.pk. odmówił składania zeznań ( k. 74 ) .

Sąd dał w pełni wiarę dowodom z dokumentów , albowiem dokumenty powyższe zostały sporządzone przez funkcjonariuszy publicznych , nie zainteresowanych rozstrzygnięciem w sprawie , a zatem nie mających logicznego powodu , by przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy w dokumentach . Brak jest na tych dokumentach jakichkolwiek śladów podrobienia bądź przerobienia .

Sąd dał ponadto wiarę wszystkim ujawnionym na rozprawie dokumentom. Ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 107 k.w. , karze ograniczenia wolności, grzywny do 1.500 złotych albo karze nagany, podlega , kto to w celu dokuczenia innej osobie złośliwie wprowadza ją w błąd lub w inny sposób złośliwie niepokoi. Przedmiotem ochrony objętej tym przepisem jest spokój człowieka (osoby fizycznej). Dla bytu wykroczenia opisanego w art. 107 k.w. konieczna jest umyślność w postaci zamiaru bezpośredniego. Jak słusznie zauważył Sąd Najwyższy, czyn stanowiący wykroczenie z art. 107 k.w. polega na działaniu kierunkowym – „w celu dokuczenia innej osobie”, a zatem należy ustalić, że po stronie sprawcy tego wykroczenia zachodzi złośliwość. Nawet samo stwierdzenie umyślności działania nie daje podstawy do przyjęcia odpowiedzialności za wykroczenia penalizowane tym przepisem ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 czerwca 1995 r., III KRN 44/95, Prok. i Pr. 1995, nr 11-12, poz. 24). Przepis wyróżnia dwa znamiona czasownikowe: złośliwe wprowadzanie kogoś w błąd oraz złośliwe niepokojenie. Przez wprowadzenie w błąd należy rozumieć takie celowe zachowanie sprawcy, który zmierza do tego, aby w świadomości innej osoby ukształtował się obraz rzeczywistości odmienny od obiektywnie istniejącego. Wprowadzenie w błąd może mieć miejsce przy użyciu słowa, pisma, jak również innego zachowania się sprawcy (nawet pasywnego), z którego to sam pokrzywdzony może wyciągnąć błędne wnioski. Wprowadzenie w błąd może mieć miejsce także przy zatajeniu prawdy (Śmietanka (w:) Bafia, Egierska, Śmietanka, s. 250). Niepokojenie to tyle co wzbudzanie u kogoś niepokoju, obawy, niepewności, zakłócenie spokoju. Sam niepokój w mowie potocznej jest określany jako „stan psychiczny charakteryzujący się silnym pobudzeniem, napięciem, trudnościami w skupieniu myśli i działaniu; brak spokoju, równowagi; obawa, lęk” (Słownik języka polskiego , PWN, t. II, Warszawa 1984, s. 348). ( za Komentarz do art.107 kodeksu wykroczeń (Dz. U. z 2007, Nr 109 poz. 756 ze zmianami ), [w:] M. Mozgawa (red.), M. Budyn-Kulik, P. Kozłowska-Kalisz, M. Kulik, Kodeks wykroczeń. Komentarz, LEX, 2007.)

Swoim zachowaniem obwiniony A. B. niewątpliwie wypełniła wszystkie znamiona wykroczenia spenalizowanego w art. 107 k.w. albowiem w okresie od marca 2018 roku do 8 sierpnia 2018 roku w miejscowości S. ul. (...) poprzez włączanie muzyki i trąbienie klaksonem złośliwie niepokoił swoją matkę L. B. (1) . Fakt ten wynika wprost z zeznań świadków : L. B. (1) ( k. 1, k. 3 i k. 58-59 ) i E. B. ( k. 68 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę oraz dokumentów w postaci pisma z KP w W. ( k. 72 ) . Działanie obwinionego A. B. miało na celu złośliwe dokuczenie jego matce L. B. (1) z która pozostaje w ostrym konflikcie na tle majątkowym i z jej powodu musiał wraz z żoną E. B. wyprowadzić się z posesji przy ul. (...) w S. . Należy wskazać iż obwiniony A. B. działała umyślnie w postaci zamiaru bezpośredniego w celu dokuczenia innej osobie to jest swojej matce L. B. (1) a z zebranego w sprawie materiału dowodowego w postaci zeznań świadka L. B. (1) ( k. 1, k. 3 i k. 58- 59 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę wynika iż po stronie sprawcy tego wykroczenia to jest obwinionego A. B. zachodziła złośliwość.

Z tych względów zarówno okoliczności sprawy , jak i wina obwinionego A. B. odnośnie popełnienia przez niego czynu z art. 107 k.w. nie budzą wątpliwości.

Wymierzając obwinionej karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jaki i łagodzące.

Przy wymiarze kary Sąd jako okoliczność łagodzącą uwzględnił fakt iż obwiniony A. B. nie był dotychczas karany ( k. 65 ) .

Natomiast jako okoliczność obciążającą Sąd wziął pod uwagę charakter działania obwinionego A. B. oraz fakt iż te działania były skierowane wobec jego matce L. B. (1) .

W powyższej sprawie Sąd przyjął , iż grzywna w wysokości 500 zł jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez obwinionego A. B. . Sąd uznał iż wymierzenie obwinionemu A. B. kary grzywny w wysokości 500 zł spełni zarówno cele zapobiegawcze i wychowawcze , jakie winny być osiągnięte w stosunku do ukaranego .

Na podstawie art. 119 § 1 k.p.w. Sąd zasądził od obwinionego A. B. na rzecz Skarbu Państwa - Kasa Sądu Rejonowego w Legionowie zryczałtowane wydatki w kwocie 100 ( sto ) złotych i 50 ( pięćdziesiąt ) złotych tytułem opłaty.

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł jak w wyroku.